“คุณพ่อล่ะ”
ภวัตเอ่ยถาม นึกแปลกใจว่าวันนี้บิดาและมารดาเลี้ยงไม่ร่วมโต๊ะด้วย
“คุณพ่อทานข้าวทานยาแล้วค่ะ วันนี้อรทำซุปให้ท่าน ส่วนคุณเขมเธอขอตัวค่ะ เพราะยังไม่ค่อยหิว”
“กลัวอ้วนอีกคนหรือไง” ภวัตถามอย่างไม่ใส่ใจมากนัก
“อืม... อร่อย”
ภูวดลตักขนมจีนน้ำยาราดแกงไตปลาทานก่อนเอ่ยชมพี่สะใภ้
“อร่อยก็ทานเยอะๆ นะคะ”
อรนภัสยิ้มแก้มปริ จากนั้นเธอจึงลงมือทานบ้าง
บนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยบรรยากาศเป็นกันเอง แม้ผู้เป็นสามีจะดุ แต่เขาก็ดูรักน้องๆ มากมายนัก และวันนี้เป็นอีกวันที่ทำให้เธอได้พูดคุยกับภูวดลและพีรดาอย่างสนิทสนมมากขึ้น...
หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน บ่ายนั้นหลายคนเริ่มมีอาการปวดท้องและเข้าห้องน้ำ จนต้องตามหมอมาตรวจอาการ
“ดูเหมือนอาหารจะไม่สะอาดนะครับเลยท้องเสีย ทานยาทานเกลือแร่เดี๋ยวก็หายครับ”
หมอที่เขมจิราเป็นคนตามมาตรวจอาการเอ่ยบอก
อรนภัสหน้าเสียเพราะไม่เข้าใจว่าเหตุใดอาหารที่เธอทำจ
