ยายทองมีดีใจที่ภวัตและอรนภัสไปหา แถมยังอยู่ทานอาหารเย็นด้วยกัน พอกลับมาภวัตก็ตามภรรยาไปอาบน้ำ ก่อนจะอุ้มเธอลงมาด้านล่างที่เรือนไม้ดอกไม้ประดับ
“พี่วัตไม่ต้องอุ้มก็ได้ค่ะ อรตัวหนักนะคะ”
เธอเกรงว่าเขาจะเมื่อยเพราะตั้งแต่ตั้งครรภ์น้ำหนักเธอเพิ่มขึ้นมาหลายกิโล
“แค่อุ้มเมียกับลูกพี่ไหวอยู่แล้ว”
ภวัตอวดอ้างและก็จริงตามนั้นเมื่อเขาไม่ได้แสดงอาการเมื่อยล้าหรือบ่นว่าหนักสักนิด
อรนภัสสูดอากาศบริสุทธิ์ที่เรือนหลังเล็กสำหรับพักผ่อน ภวัตดูแลเธออยู่ไม่ห่างอย่างเอาใจ
“คืนนี้นอนที่นี่ไหม” เขาเอ่ยถามอย่างขอความเห็น
“ค่ะ” เธอตอบรับพิงศีรษะกับอกกว้างของสามี
“พี่วัตคะ”
“ว่าไง”
ภวัตก้มลงมองใบหน้าอิ่มเอิบของภรรยา ก่อนจะทอดสายตามองดอกไม้งดงามตรงหน้า
“เรื่องน้องดา พี่วัตจะทำยังไงต่อไป”
แม้ตัวเองจะมีความสุขแต่ไม่เคยลืมปัญหาของครอบครัว เธอถือว่าเป็นคนในครอบครัวของสุทธนนท์ ดังนั้นไม่ว่าจะทุกข์หรือสุ
