เพียงแพรพูดเสียงเศร้าพอเอ่ยถึงมารดาที่ล่วงลับไปแล้ว
“พี่บอกแล้วว่าเมียดีเป็นศรีแก่ตัว”
ภวัตพูดแล้วลุกเข้าครัวไปหาภรรยา ร่างสูงสวมกอดร่างหอมกรุ่นทางเบื้องหลัง จุมพิตด้วยความคิดถึง โดยมีสายตาสองคู่มองอย่างริษยา
อาหารเย็นผ่านพ้นไปด้วยความเงียบเหงาเมื่อพีรดาและภูวดลไม่กลับมาทานอาหารเช่นเดิม ทุกคนรู้ว่าเกิดเรื่องอันใดกับพีรดา ก่อนที่จะแยกย้ายไปนอน
ภวัตเอามือก่ายหน้าผาก คิดถึงเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเขา อรนภัสกอดร่างสูงไว้หลวมๆ เพียงเท่านี้ภวัตก็รู้สึกดีอย่างประหลาด
“เรื่องของน้องดาเราค่อยๆ...”
“หยุดพูดถึงนังน้องไม่รักดีนั่นอีก”
อรนภัสชะงักเมื่อเธอพูดไม่ทันจบประโยคสามีก็สวนห้วนขึ้นมาทันควัน
“ค่ะ งั้นฟังเรื่องของน้องภูไหมคะ”
หญิงสาวเปลี่ยนเรื่อง คราวนี้ภวัตก้มมองหน้าภรรยา อรนภัสรู้โดยสัญชาตญาณว่าเขาต้องการให้เธอเล่าเรื่องภูวดล หญิงสาวเอ่ยเล่าเรื่องราวที่ภูวดลไปทะเลาะกับปร
