“ฟังนะ...”
ภวัตจำต้องเล่าเหตุการณ์ที่เขาไม่อยากพูดถึงนักให้ภรรยาฟัง เพื่อจะได้เข้าใจตรงกัน
“ตายแล้ว” อรนภัสยกมือขึ้นทาบอก
“ยังไม่ตาย พี่ไม่อยากเล่าหรอก แต่ในเมื่อยัยปีศาจมันใส่ความกันขนาดนี้พี่ก็จำต้องเล่า พูดออกมาได้ว่าพี่จะมีอะไรกับเค้า ขนาดเข้าใกล้พี่ยังไม่อยากเข้าใกล้เลย พ่ออาจจะมาเห็นเหตุการณ์แล้วเสียใจเรื่องเขมจิรา อันนั้นพี่มั่นใจเพราะพ่อดูจะไม่ใส่ใจยัยนั่นอีก หลังจากเข้าโรงพยาบาล ยัยนั่นทำตัวน่ารังเกียจมาก แล้วอรก็ยังจะไปเชื่อเค้าอีก”
อรนภัสเข้าใจแล้วว่าสามีไม่ได้เครียดเรื่องที่เขมจิราเล่า เขมจิราช่างปั้นน้ำเป็นตัวเสียจริงที่หาว่าภวัตปลุกปล้ำจนพีระมาเห็น ที่แท้เขาเครียดเรื่องของเถื่อนที่มีคนขนข้ามเขตแดนมานี่เอง คนเราหากไม่พูดคุยเปิดอกซึ่งกันและกัน กลับคิดไปเองฝ่ายเดียวก็มีแต่ผลเสียและความไม่เข้าใจกัน
“พี่วัตขา…”
อรนภัสเรียกสามีเสียงแผ่ว ภวัตจับใบหน้าเธออย่างจริงจัง จ้องลึ
