“ป้าสาลี่ ฉันจะเขี่ยนังดอกรักให้ตกเรือนเร็ว ๆ นี้แหละป้า นังดอกรักมันอยู่สุขสบาย คุณพี่มีเมียใหม่แทนที่จะเสียอกเสียใจหอบผ้าหอบผ่อนหนีไปเสีย กลับยังอยู่ดีมีสุข แบบนี้ก็เท่ากับว่าฉันก็ยังเป็นเมียน้อยอยู่น่ะสิ ฉันไม่ยอมดอกหนาป้า”
“เอ็งจะทำเช่นไรก็รีบจัดการเสียเถิด เพราะคุณหลวงท่านจะไปราชการหลายวัน ถือโอกาสนี้จัดการนังคุณดอกรักเสียให้รู้แล้วรู้รอด คุณหลวงกลับมาก็บอกว่ามันหนีไปก็สิ้นเรื่อง”
“ดีจ้ะป้า คราวนี้แหละอีนังดอกรักได้กระเด็นแน่ ๆ”
ดอกปีบรอเวลาที่หลวงอัฐจะเดินทางไปราชการ หล่อนก็จะจัดการดอกรักให้กระเด็นจากเรือนในครานี้ หล่อนจะได้กลายมาเป็นเมียหลวงออกนอกหน้าเสียที
“คุณพี่รีบกลับมานะเจ้าคะ อย่าให้น้องต้องคอยนาน” ดอกปีบออดอ้อนขณะเดินมาส่งหลวงอัฐขึ้นรถที่หน้าเรือน
“พี่จะรีบกลับมาจ้ะ ก็มีแต่แม่ดอกปีบเท่านั้นแหละที่เป็นห่วงเป็นใยรอคอยพี่ ไม่เหมือนคนอื่น จะมาส่งสักนิดก็ไม่มี” หลวงอัฐหมายถึ
