“ก็ใช่ พี่ไม่ได้ไปทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ ลับหลังน้องเสียหน่อย” ประโยคนั้นทำให้ดอกรักยิ้มให้สามี
“น้องขออภัยด้วยเจ้าค่ะ ไม่ได้จะตำหนิอะไรคุณพี่นะเจ้าคะ” ดอกรักรีบพูด เพราะกลัวสามีจะรำคาญหาว่าหล่อนจับผิด
“น้องมีอันใดหรือไม่” หลวงอัฐเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเมียรักเหมือนมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย
“น้องอยากจะขอคุณพี่ไปเยี่ยมเจ้าคุณพ่อเสียหน่อยน่ะเจ้าค่ะ”
“เจ้าคุณพ่อของน้องป่วยไข้เป็นกระไรหรือแม่”
“เจ้าคุณพ่อป่วยจริงตามที่คุณพี่ว่าน่ะเจ้าค่ะ คุณหญิงแม่จดหมายมาบอก น้องเลยอยากไปเยี่ยมเยียนแลดูอาการเจ้าคุณพ่อเสียหน่อยเจ้าค่ะ”
“ได้สิ น้องจะไปสักกี่วันก็ได้ ทางนี้ไม่ต้องเป็นห่วงดอก มีบ่าวไพร่ออกเต็มเรือน แต่พี่คงไปกับน้องไม่ได้เพราะต้องทำงาน น้องคงไม่ว่าพี่ดอกหนา”
“ไม่ว่าดอกเจ้าค่ะ น้องรู้ว่าคุณพี่งานยุ่ง น้องจักไปกับแม่พิตรแค่สองคนเจ้าค่ะ หากเจ้าคุณพ่ออาการดีขึ้นน้องจะรีบกลับมาเจ้าค่ะ”
“ทางนี้ขอให้เบาใจ
