“แต่วลีไม่เคย...” หล่อนสะบัดตัว เมื่อเขาจะปลดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้าย จนเสียหลักล้มลงไปนอนราบกับเตียง ชายหนุ่มตามทาบทับลงมาหาทั้งตัว
“พี่มาร์ต...ลุกขึ้นค่ะ”
“ทำไมล่ะ” เขาถาม ดวงตากวาดมองไปทั่วใบหน้าแดงก่ำของ สราวลีตลอดเวลา
“ก็...วลีหนัก”
เขาอมยิ้ม ทิ้งน้ำหนักตัวลงกับแขนข้างหนึ่ง ขณะโน้มหน้าต่ำลงไปหาหญิงสาว
“พี่ขอจูบวลีก่อนพาไปอาบน้ำนะครับ”
“พี่มาร์ต”
คนตัวเล็กหายใจได้ไม่ทั่วท้อง ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก ทั้งตกใจทั้งวาบหวามจนแยกความรู้สึกไม่ออก
สราวลีสบตากับเขาอย่างไม่มีทางเลี่ยง คลื่นความร้อนวูบวาบอันตรายค่อยๆ ก่อตัวขึ้นภายในช่องท้อง และมันก็รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนต้องขยับสองขาเสียดสีกันไปมา
“พี่ไม่ชอบให้วลีไปสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่น” ในที่สุดน้ำเสียงแปร่งพร่าก็ดังออกมาจากริมฝีปากหยักสวย “แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นแทนไทก็ตาม”
“ทำ...ทำไมล่ะคะ” หล่อนถามอย่างมีความหวัง
“วลียัง
