“ผมจะขึ้นไปอาบน้ำน่ะครับ เชิญคุณรวีตามสบายครับ” พูดจบชายหนุ่มก็รีบเดินหนีขึ้นไปทันที
รวีบงกชมองตามไปด้วยสายตาหมายมาด “หน้านิ่งๆ แบบนี้ คิดว่าไม่รู้เหรอคะว่ากำลังโมโห”
หล่อนยิ้มเยาะ และพยายามหาวิธีที่จะสร้างความร้าวฉานให้มากขึ้น ก่อนจะคิดได้เมื่อสาวใช้นำน้ำเย็นๆ มาเสิร์ฟให้
“ว้ายยย”
เคล้ง...!!!
เสียงร้องอุทานตกใจของรวีบงกชดังขึ้นพร้อมๆ กับแก้วน้ำที่ร่วงแตกกระจายเต็มพื้น
สาวใช้ที่เพิ่งหันหลังเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว รีบเดินกลับมาหาด้วยความตกใจ
“เป็นอะไรไหมคะ”
“เปียกน่ะสิถามได้” รวีบงกชจับเสื้อตัวสวยที่เปียกชุ่มให้กับคนใช้ดู “ฉันคงต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า”
“เอ่อ งั้นเดี๋ยวหนูไปหาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนนะคะ”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันไปให้คุณมาร์ตหาให้” รวีบงกชเดินตรงไปที่บันได สาวใช้รีบเรียกเอาไว้
“เอ่อ อย่ารบกวนคุณมาร์ตเลยค่ะ หนูหาให้ได้ค่ะ”
รวีบงกชหันขวับมาตวัดตาดุดันใส่
“หน้าที่ของเธอก็แค่เก็บ
