"ถึงแล้วครับ"
ขณะที่เธอกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่นั้น คนที่นั่งอยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นมา หญิงสาวจึงละสายตาจากโทรศัพท์ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองด้านหน้า ก็พบว่าตอนนี้รถที่ตัวเองนั่งอยู่ ได้ขับเข้ามาจอดบริเวณลานจอดรถของคณะบริหาร ซึ่งเป็นคณะของแฟนหนุ่มของเธอเรียบร้อยแล้ว
"อ้าว เร็วจัง" มิชาบ่นพึมพำ รีบเก็บโทรศัพท์ที่ตัวเองถือยัดใส่กระเป๋า แล้วหันหน้ามาจ้องมองแฟนหนุ่มที่กำลังจ้องมองเธออยู่เช่นกัน
"ฉันไปนะ" หญิงสาวบอกอีกฝ่าย แต่ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไร แต่กลับดึงเธอเข้าไปกอดแทน ซึ่งเธอก็ไม่ได้ต่อต้าน ปล่อยให้เขากอดเธอตามใจที่เขาต้องการ
"ไม่อยากห่างกันเลย"
"เวอร์แล้ว อยู่ติดกันตลอดเวลา ห่างกันแค่ตอนไปเรียน"
"ถึงแบบนั้นก็เถอะ ถ้าอยู่ด้วยกันยี่สิบสี่ชั่วโมงได้ก็คงดี"
"งั้นก็ย้ายมาเรียนกันฉันสิ"
"ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้ แต่ถ้าให้ผมไปเฝ้ามิ ผมทำได้นะ"
"ยะ...หยุดเลย ฉันก็แค่พูดประชด ไม่เห็นต้องทำจริง"
"
