เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น มิชาจึงส่ายหน้าไปมาเป็นพัลวัน ก่อนจะรีบคลานลงจากเตียง ทว่าก็ถูกณภัทรตามมากระชากขากลับไปนอนแผ่กลางเตียงอีกครั้ง
“อย่าทำให้ผมโกรธไปมากกว่านี้นะเบบี๋” ชายหนุ่มกล่าวเสียงเข้ม
“ภัทร มะ...ไม่เอาแบบนี้ ฉันกลัวนะ” มิชาร้องขอเสียงสั่นเครือ
หากแต่คนบนร่างกลับไม่ได้มีความเห็นใจเลยสักนิด มือหนาจับข้อมือบางทั้งสองมัดติดกันไว้แน่น ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะโน้มลงมาใกล้ จนปลายจมูกเฉียดผ่านกันไปมา
“ตอนทำทำไมถึงไม่กลัวล่ะครับ” เขากระซิบถามหญิงสาวเสียงต่ำพร่า
ก่อนริมฝีปากหยักจะบดจูบลงมาอย่างไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นมาบีบปลายคางมนเพื่อให้เธอเผยอปากออก จากนั้นจึงสอดส่งเรียวลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากนุ่มอย่างหยาบโลน
“อึก อื้อ! อะ ภัทร” มิชาพยายามดิ้นหนี แต่ก็ถูกชายหนุ่มโถมกายลงมาทาบทับเอาไว้ จนขยับเขยื้อนกายไปไหนไม่ได้
เสียงจูบดังระงมทั่วห้องกว้าง รสจูบแสนดุดันและหยาบโ
