ใบหน้าคมคายเคลื่อนลงมาหาทรวงอกอวบอิ่มภายในบราเซียร์ที่โอบรัดเอาไว้ มือก็สอดใต้แผ่นหลังสะกิดตะขอจนหลุด เขาใช้ฟันของเขาคาบสายบราไว้ลากดึงให้ลงมาตามลาดเนินไหล่มนของเธอ ปทุมคู่งามผลิพุ่งหลุดจากอาภรณ์ชิ้นน้อย ยั่วสายตาคนมองให้ลุกวาบด้วยความตื่นตะลึง
“สวย... สวยเหลือเกิน” ราฟาเอลครางในคอ
“อย่ามองนะ”
ไลลาร้องห้าม พยายามพลิกกายนอนคว่ำหลบสายตาคม แต่มีหรือราฟาเอลจะยอม เขาจับไหล่ของเธอให้กลับมานอนหงาย รวบข้อมือน้อยไว้เหนือศีรษะกดตรึงไม่ให้ขยับหนี มองความงดงามของปทุมคู่งามด้วยความหลงใหล
“เมียจ๋า...” เขาครางเรียกเธอเสียงพร่า
“ฉันไม่ใช่เมียคุณ อย่ามองนะคนบ้า”
ไลลาท้วงขึ้นอย่างลืมตัว ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นรอยยิ้มบนมุมปากของคนตัวโต
“ไม่ใช่เมียเหรอ... ไหนเธอบอกว่าเราเป็นผัวเมียกันไง นี่เธอหลอกฉันหรือไลลา”
เขาแกล้งทำเสียงเข้ม ดวงตาคู่คมกร้าวดุ จ้องมองใบหน้าแดงจัดของคนใต้ร่างนิ่ง คล้ายกำลั
