“ร้องไห้ทำไมวะ เก่งนักไม่ใช่เหรอ ลุกขึ้นมาเก่งต่อสิ” ดินแดนขึ้นคร่อมทับหญิงสาว เอามือบีบปลายคางมนไว้แน่น จนวิกกี้เจ็บชาหน้าไปหมด
“ฉันไม่ได้เก่งเกินไปกว่านายเลยสักนิด ถ้าฉันเก่งจริง ฉันคงไม่ได้มานอนให้นายเอาแบบนี้หรอก รีบเอาฉันสิ ฉันจะได้รีบกลับ” วิกกี้ปัดมือสากออกจากปลายคาง เธอหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง ถอดเสื้อชั้นในโยนทิ้งไปข้างเตียง ถอดแพนตี้ตัวจิ๋วออกจากขาเรียว ดึงมือสากมากุมจับที่ปทุมถันของตัวเอง
“อ๊ะ! เจ็บ” วิกกี้นิ่วหน้าด้วยความเจ็บแปลบ เมื่อมือสากบีบขยำเต้าอย่างแรงจนก้อนเนื้อนมแทบแหลกคาของเขา
“ร้องทำไม ดึงมือฉันไปจับเองไม่ใช่เหรอ?” เขาแสยะยิ้มมุมปากร้ายๆ แล้วผละตัวยืนขึ้นตรงปลายเตียง แววตาคมกริบจ้องมองหญิงสาวที่ไม่มีอาภรณ์ปิดบังเรือนร่างด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา จากนั้นก็เดินหยิบบุหรี่มาจุดสูบ ก่อนจะพ่นควันสีเทาออกมาจากปาก
ดินแดนยืนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างใจเย็น จากนั้นก็ดึงเสื้อออกจากต
