Chapter 22

2272 คำ

“แล้วเธอล่ะไปไหนมา ทำไมถึงพึ่งกลับมาตอนนี้" “ตอนแรกก็จะไม่กลับหรอก แต่เห็นนายบอกว่าจะรอ ฉันก็เลยกลับมา” พอวิกกี้พูดจบ ดินแดนก็ตวัดแขนโอบกอดหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างรถวีลแชร์ทันที พรึ่บ! “ขอบคุณนะที่กลับมา” ดินแดนเอาใบหน้าซุกที่หน้าท้องแบนราบอย่างดีใจ คราแรกเขาทั้งโมโห น้อยใจจนแทบบ้า แต่พอเธอพูดมาแบบนี้ เขาก็อดที่จะดีใจไม่ได้ อย่างน้อยเธอก็ยังนึกถึงคำพูดของเขาอยู่บ้าง “อย่ามากอด” วิกกี้ดันใบหน้าหล่อร้ายออกห่างหน้าท้อง แกะมือสากที่โอบกอดให้ผละออก นี่ขนาดเขานั่งอยู่บนรถวีลแชร์ แต่ร่างกายของเขากลับหาทางฉวยโอกาสกับเธอได้เร็วมาก “ขอกอดเป็นของขวัญวันเกิดที่ผ่านมาหนึ่งชั่วโมง” ดินแดนตั้งใจจะบอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเขาพร้อมกับขอของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากวิกกี้ “ไม่ต้องเอาวันเกิดมาอ้าง เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรมของชีวิต อย่าไปยึดติดให้มาก เข้านอนได้แล้ว นึกว่าหล่อมากเหรอ มานั่งเป็นพระเอกเอ็มวี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม