เพียะ! เพียะ! เสียงฝ่ามือเล็กฟาดกระทบเข้าที่แก้มสากของชายหนุ่มจนใบหน้าสั่น
“นั่นปากเหรอที่พูดออกมาน่ะ ฉันจะร่านแล้วมันยังไง นายมีสิทธิ์อะไรมาด่าฉัน คู่นอนที่นายพูดถึงก็คือนายไม่ใช่เหรอ นายมันก็แค่คู่นอนของฉัน มีสิทธิ์อะไรมาแสดงความเป็นเจ้าของแบบนี้ ขนาดนายควงผู้หญิงไปทั่ว ฉันยังไม่เคยด่านายว่าเหี้ยเลย” วิกกี้ตะคอกใส่เขาเสียงดังด้วยสีหน้าโมโหที่เขาบุกมาหาเรื่องเธอถึงคอนโด ทั้งที่ออกมาจากร้านอาหารเขาก็ยังควงผู้หญิงนมโตอยู่เลย
“ฉันก็แค่ไปกินข้าวกับเพื่อน”
“ฉันก็แค่ไปกินข้าวเหมือนกัน” วิกกี้ตอบกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้
“แต่เธอโกหกฉัน” ดินแดนจ้องวิกกี้เขม็งอย่างไม่ค่อยพอใจ แต่แววตาแข็งกร้าวอ่อนแสงลงกว่าก่อนหน้านี้มาก
“ฉันไปโกหกอะไรนาย”
“ก็ไหนเธอบอกว่าไปทำธุระส่วนตัว แต่ทำไมถึงได้ไปกินข้าวกับไอ้เสี่ย นี่เธอรับงานกินข้าวกับเสี่ยเหรอ”
เพียะ! วิกกี้ฟาดมือไปยังแก้มสากอีกครั้ง โทษฐานที่ปากพล่อยไม่
