มาลีญาเดินเข้ามาภายในงานอีกครั้ง หลังจากที่เด็กสาวเข้าห้องน้ำมาเรียบร้อย ริมฝีปากสีสวยยิ้มหวานมาแต่ไกล ขณะที่เดินตรงไปที่สามี
“นายขา”
มาลีญาเกาะแขนสามี แล้วหันไปส่งยิ้มให้ยายคุณชิดชมนั่น ดูเหมือนยายนั่นจะไม่พอใจเท่าไรที่เธอมาวนเวียนอยู่ใกล้สามี
“อะไรอีก” สิงขรถามเสียงเข้ม
“หนูมาบอกนายว่า เชิญนายคุยกับคุณชิดชมตามสบายเลยนะคะ หนูไม่คันแล้ว” มาลีญาพูดเบาๆกับสามี เด็กสาวสังเกตว่าคุณชิดชมจ้องมองเธอกับสามีไม่วางตาอย่างน่าเกลียด
“อืม...ก็ดีแล้ว” มาลีญาปล่อยมือจากแขนสามี เด็กสาวกำลังจะเดินหนี แต่กลับทำท่าเหมือนนึกอะไรได้ เธอจึงขยับเข้าใกล้สามี โน้มลำคอเขาลงมา แล้วเขย่งเท้าขึ้นเพื่อกระซิบบอกเขาเบาๆว่า
“หนูบอกนายหรือยังคะว่า ที่หนูไม่คันแล้วเพราะว่าหนูถอดกางเกงในทิ้งลงถังขยะไปแล้วค่ะ” ดวงตาคมเข้มวาววับจับจ้องหน้าภรรยาด้วยสายตาคาดโทษ
“ยายเด็กแสบ” สิงขรพูดรอดไรฟัน มาลีญายิ้มหวานซื่อๆ เด็กสาวจับ
