สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
บทที่ 33
ในที่สุดงานแต่งงานของหล่อนกับน่านฟ้าก็เดินทางมาถึง เจ้าบ่าวหน้าตาบูดบึ้งตลอดทั้งค่ำคืน ในขณะที่หล่อนก็ต้องฝืนยิ้ม ทั้งๆ ที่ภายในอกเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา
แขกเหรื่อต่างอวยพรให้สองบ่าวสาวครองรักกันอย่างมีความสุข หล่อนทำได้แค่ฝืนใจยิ้มรับคำอวยพรนั้นด้วยความทรมานใจ
ครองรักกันอย่างมีความสุขเหรอ...?
มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ในเมื่อเจ้าบ่าวเกลียดชังเจ้าสาวอย่างหล่อนขนาดนี้
“หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะ หนูเนตร”
“ค่ะ คุณย่า”
“แล้วก็อย่าให้ย่ารู้นะว่าแกทำให้หนูเนตรช้ำใจ ไม่อย่างนั้นย่าตีแกแน่ ตาน่าน”
ราตรีเตือนหลานชายที่ทำหน้าบูดบึ้งอยู่ตรงหน้าอย่างรู้นิสัย
“ถ้าผมทำไม่ดี เดี๋ยวหลานสะใภ้คนดีของคุณย่าก็ไปฟ้องเองนั่นแหละครับ”
น่านฟ้าอดไม่ได้ที่จะแขวะเจ้าสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
แม้วันนี้เขาจะค้นพบว่ายายลูกเป็ดขี้เหร่ ที่ทั้งเฉิ่ม ทั้งเชยในสายตาของ
