สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
บทที่ 41
ชีวิตแต่งงานของหล่อนกับน่านฟ้ามีความสุขแช่มชื่นอยู่ได้เพียงแค่สองอาทิตย์เท่านั้น เพราะเช้าวันหนึ่ง
โรสิตาก็ปรากฏตัวขึ้นภายในห้องรับแขก พร้อมกับน้ำตานองใบหน้า
“น่านคะ ช่วยโรสด้วย... โรสไม่เหลือใครอีกแล้วค่ะ”
หล่อนหันไปมองน่านฟ้า ก็เห็นว่าเขามองโรสิตาด้วยสายตาอ่อนโยน
หัวใจของหล่อนปวดร้าว และก็รู้ตัวทันทีเลยว่า เวลาแห่งความสุขของตนเองสิ้นสุดลงแล้ว
“เนตร... ขอตัวไปเก็บดอกมะลิก่อนค่ะ”
หล่อนแอบหวังว่าน่านฟ้าจะรั้งเอาไว้ แต่เขากลับไม่พูดอะไรสักคำ น้ำตาไหลรินอาบแก้ม กว่าจะกัดฟันเดินจากมาได้ก็แทบขาดใจ
“ถึงเวลาที่ต้องตื่นจากความฝันแล้วสินะ เนตรทราย”
หล่อนพึมพำกับตัวเองทั้งน้ำ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน มองไปยังท้ายรถยนต์ของน่านฟ้าที่กำลังแล่นออกไปจากรั้วบ้าน
เขาพากันไปแล้ว...
คงจะไปรื้อฟื้นความหลังด้วยกัน...
หลังมือเล็กยกขึ้นป้ายน้ำตาจากแก้มนวลหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม
