สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
บทที่ 42
หลังจากชำระแค้นกับโรสิตาได้สำเร็จแล้ว น่านฟ้าก็ขับรถกลับมายังบ้านของตนเอง ในอกเต็มไปด้วยความรุ่มร้อน เพราะคิดถึงแม่เมียเฉิ่มเนื้อหวาน
เขารีบลงจากรถ มุ่งหน้าขึ้นบ้าน กำลังจะไปยังห้องนอน แต่ราตรีก็เรียกเอาไว้เสียก่อน
“หายไปไหนมาตั้งหลายวัน ตาน่าน”
“ผมไปจัดการเรื่องสำคัญมาครับคุณย่า”
ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ และพยายามจะปลีกตัวเพื่อไปหาเนตรทราย
“แล้วนี่หลานสะใภ้ของคุณย่าไปไหนเสียแล้วล่ะครับ ไม่เห็นออกมาต้อนรับผัวเลย”
“เรื่องนี้แหละที่ย่าอยากจะคุยกับแก ตาน่าน”
สีหน้าเคร่งเครียดของราตรี ทำให้น่านฟ้าใจคอไม่ดี เขารีบเดินไปทรุดกายนั่งบนโซฟาตัวตรงกันข้ามกับคุณย่าของตนเอง
“คุณย่ามีอะไรจะพูดกับผมหรือครับ”
ราตรีจ้องหน้าหลานชายด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมา
“หนูเนตรเซ็นใบหย่าเอาไว้ให้แกแล้วนะ อยู่บนโต๊ะหัวเตียงน่ะ”
“ห๊ะ...?!”
น่านฟ้าช็อก เขาเบิกตากว้างด้วย
