สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
บทที่ 43
น่านฟ้าก้าวลงจากรถเมื่อขับมาถึงจุดหมายปลายทาง ทุ่งข้าวสีเหลืองทองที่กำลังออกรวงละลานตาอยู่เบื้องหน้า ให้ความรู้สึกราวกับอยู่บนสรวงสวรรค์ไม่มีผิด
เขาหยุดยืนมองภาพสวยงามนั้นอยู่นานพอสมควร ก่อนที่จะมีเสียงเรียกจากทางด้านหลัง
“คุณมาหาใครเหรอฮะ”
เสียงของเด็กผู้ชาย เขาหันกลับไปมองก็พบว่าเป็นเด็กชายผมแกละตัวไม่สูงมากยืนเอียงคอมองอยู่ด้วยความสงสัย
น่านฟ้าระบายยิ้มอย่างเป็นมิตร ก่อนจะย่อตัวลงตรงหน้าของเด็กชาย และพูดขึ้นเสียงนุ่มนวล
“พี่มาหาพี่เนตรครับ”
“มาหาพี่เนตรเหรอครับ” เด็กชายเลิกคิ้วสูง
“ใช่ครับ สุดหล่อพอจะพาพี่ไปหาพี่เนตรได้ไหมล่ะครับ”
“เอ่อ...”
เด็กชายทำท่าทางลังเล จนกระทั่งน่านฟ้าต้องติดสินบน
“พี่มีรางวัลให้นะ ถ้าสุดหล่อช่วยพาพี่ไปหาพี่เนตรได้สำเร็จ”
“รางวัลอะไรเหรอครับ” เด็กชายทำเสียงตื่นเต้น
“ได้ทุกอย่างเลย ขอแค่สุดหล่อบอกมาเท่านั้น”
“งั้นผมอยา
