หญิงสาวหันหลังให้คนที่คิดว่าอยู่ในฝัน หันมามองหน้าจอที่เธอเปิดเอาไว้สว่างตลอด ไม่มีการพักหน้าจอ แม้ว่าหลับไปแล้วเงยหน้ามาก็ยังสว่างและค้างอยู่หน้าเพจของบีเจซีอยู่ เธอเปิดอินบ็อกซ์มาอ่าน ก่อนจะขมวดคิ้วมุ่น
บางทีอาจจะไม่ใช่ฝัน รัศมีร้อนๆ จากด้านหลัง ทำให้เธอหยิกแขนตัวเอง พอรู้สึกว่าเจ็บ ก็หันกลับหลังไป
“นึกว่าฝันไปแน่ะค่ะ” บอกแล้วพับหน้าจอแล็ปท็อปของตัวเองลงให้พ้นจากสายตาเขา คิดว่าน่าจะสายไปแล้ว ดูจากหน้าบึ้งๆ ของเขา
ศรัณย์กอดอก หน้าเข้มขึ้นอีกหนึ่งระดับในตอนที่เขาบอกเธอเสียงเยียบเย็น
“เลือกมาว่าจะลาออกจากงานที่บีเจซี หรือจะเก็บข้าวของของคุณแล้วออกไปจากที่นี่ในหนึ่งชั่วโมง”
โหดร้ายได้อีก
พอเขาหันหลังให้เหมือนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ เธอก็รีบโผไปกอดเขาจากด้านหลังทันที
“ฉันขอโทษค่ะ ที่ไม่ทำตามคำสั่งคุณ”
“งั้นก็เลือกจะเลิกเป็นปิ่นโตผมสินะ ตามสบายเลยเหมือนแพร”
เขาแกะมือเธอ แต่เธอก็กอดเขาอีกไม
