“พี่แพร...” เสียงกระซิบ ทำให้คนที่อ่านรายงานที่หัวหน้าสั่งให้อ่านอยู่หันไปหาเจ้าของมือเล็กๆ ที่สะกิดต้นขาเธอและกระซิบ
อิงฟ้าพยักพเยิดให้เหมือนแพรหันไปมองด้านนอก เหมือนแพรมองตาม หัวใจเธอกระตุกวาบยามเมื่อเห็นคนตัวสูงคุ้นตาเดินผ่านหน้าแผนก เธอหันมาพยักหน้าให้กับอิงฟ้า แล้วก้มอ่านหนังสือต่อ...
เอกสารแผ่นนั้นเขียนถึงอะไรก็ไม่อาจจะทราบได้ เพราะเธอไม่ได้อ่านเข้าหัวเลย ในสมองของเธอกลับยังค้างคาคิดวนเวียนเกี่ยวกับคนที่เดินผ่านไปเมื่อก่อนหน้านี้อยู่
คิดถึงจัง... คิดถึงมากๆ ทั้งที่รู้ว่าไม่มีสิทธิ์ให้คิดถึงแม้แต่เสี้ยวเดียวของความรู้สึก
ช่วงพักกลางวันแก๊งสี่สาวเน็ตไอดอลแอบพากันหนีออกมากินข้าวกลางวันนอกโรงพยาบาลเพราะว่าต้องการความเป็นส่วนตัว นอกจากจะมีชื่อแก๊งโดยไม่ได้ตั้งเองแล้ว พวกเธอยังรู้สึกว่าเป็นสัตว์ในสวนสัตว์ไนซ์ซาฟารี เพราะทุกคนเอาแต่มาส่อง มาส่องจนพี่แพนอยากขอร้องให้มาสมัครงานไว้ดีลงานกั
