พอคุยถามสารทุกข์สุกดิบกันไปเรื่อยเปื่อยเหมือนแพรเลยตัดสินใจพูดเรื่องศรัณย์ เพราะความโล่งใจที่เล่าเรื่องศรัณย์ที่โกหกไว้ให้รุ่นน้องได้ฟังทำให้สบายใจไม่ต้องคอยโกหกอะไรอีก เธอเลยเลือกจะบอกน้องชายเหมือนกันว่าเธอกับศรัณย์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว
วันธวัจน์ทำหน้าแปลกใจ
“แต่เมื่อกี้เจอพี่แซมก็ยังปรกตินะ” วันธวัจน์ยังเจอเขาถ่ายภาพด้วยตอนมอบทุนให้ เขาก็ไต่ถามสารทุกข์สุกดิบปรกติ
“อืม ก็พูดคุยได้ปรกติ เพราะอาจจะต้องเจอกันวนเวียนอยู่ในชีวิต แต่พี่ไม่ได้คบหากับเขาแล้ว เป็นแค่คนรู้จัก”
“อ๋อ...” วันธวัจน์พยักหน้า เขาคิดว่าพี่สาวกับศรัณย์อาจจะมีเรื่องทะเลาะหรือผิดใจกัน ไม่ได้คิดว่าเลิกกัน หรือว่าเมินเฉยต่อกันอย่างที่พี่สาวพยายามให้เข้าใจ
“ใกล้บ่ายโมงแล้ว พี่ต้องไปฝึกงานต่อล่ะ เรารีบกินเลย เดี๋ยวพี่ไปส่งขึ้นแท็กซี่”
หญิงสาวดูนาฬิกาแล้วบอกน้องชายเร่งๆ ฝ่ายนั้นรับคำ เขาต้องกลับไปเข้าคลาสต่อตอนบ่ายส
