"คุณย่าครับ คริสต์มีของมาฝากคุณย่าด้วยครับ" คริสต์วิ่งเข้ามาในบ้าน ในมือเล็กกำบางอย่างไว้
"ของอะไรคะ ย่าตื่นเต้นจังเลย" มาร์ลีนทำท่าทำทางตื่นเต้นไปกับของฝากจากหลานชาย
"คุณย่าแบมือแล้วก็หลับตาด้วยครับ"
"ได้ค่ะ คริสต์จะให้อะไรย่าน๊าาาา" มาร์ลีนแบมือมาตรงหน้าหลานชาย แล้วหลับตาลง
"คุณย่าอย่าลืมตาจนกว่าคริสต์จะบอกให้ลืมนะครับ" คริสต์บอกแล้วค่อยๆ เอาสิ่งที่อยู่ในมือตัวเองใส่มือของคนเป็นย่า มาร์ลีนรู้สึกถึงความชื้น ลื่นๆ แล้วมันก็ขยับได้ด้วย แต่ก็ไม่ยอมลืมตา เธอคิดว่ามันอาจจะเป็นของเล่นบางอย่างที่เธอเคยเห็นหลานเล่น
"คริสต์ ย่าลืมตาได้ยังลูก" มาร์ลีนเริ่มใจไม่ดี อยากจะลืมตาขึ้นดูจะแย่แล้วว่าสิ่งที่อยู่ในมือคืออะไร เพราะขนอ่อนตามร่างกายเริ่มลุกชันขึ้นทั้งตัวแล้ว โดยไม่รู้เลยว่าหลานชายได้ค่อยๆ ย่องห่างเธอไปเรื่อยๆ
"คุณย่าลืมตาได้แล้วครับ...อุ้ย! ตายละหว่า" คริสต์ตะโกนบอกคนเป็นย่า แล้วกลับหลัง
