"คุณพ่อ คุณแม่" ภิณเด้งตัวจากเก้าอี้โยกเมื่อเห็นคนเป็นพ่อเป็นแม่เดินเข้ามาหาขณะที่เธอกำลังเอนหลังพักผ่อนอยู่ที่ศาลาริมทะเลสาบบริเวณข้างบ้าน
รัณย์สั่งทำเก้าอี้โยกแสนนุ่มตัวนี้มาเพื่อให้เธอนั่งได้สบายที่สุดมาวางไว้ให้ เพราะเธอชอบมานั่งรับลมที่นี่ โดยจะมีรัณย์อยู่ข้างกายไม่ห่างแต่ตอนนี้เขาเข้าไปเอายาบำรุงกับหาของกินมาให้เธอ สามเดือนแล้วที่เธอไม่ได้กอดคุณพ่อคุณแม่ ได้แต่เพียงพูดคุยผ่านเครื่องมือสื่อสารเท่านั้น เพราะช่วงนี้เป็นช่วงปิดไตรมาสทำให้ทุกคนต้องจัดการงาน ส่วนรัณย์เขาจะให้นิคเอางานกลับมาให้ที่บ้าน และให้ธนากรกับมาร์ลีนจัดการงานอย่างเต็มตัวไปก่อนระหว่างที่เธออุ้มท้อง เพราะภิณท้องใหญ่มาก จะลุก จะนั่ง เดินเหินก็ไม่สะดวก ต้องมีคนคอยประคอง แม้แต่อาบน้ำเองยังอาบไม่ได้
"ภิณไม่ต้องลุกมาลูก" เอรินรีบร้องห้ามลูกสาวที่ตั้งท่าจะลุกมาหาเธอกับภู
"คุณแม่มาไม่เห็นบอกภิณก่อนเลย คิดถึงคุณแม่ที่สุดเลยค
