"พี่นิค ทางนี้ค่าาาา โอ๊ย!" เสียงใสๆ ของภิณดังขึ้นทันทีที่เห็นร่างสูงของนิคเดินออกมาจากช่องทางของผู้โดยสาร พลางโบกมือไปมา ริมฝีปากเรียวนุ่มระบายยิ้มกว้าง ก่อนจะร้องด้วยความเจ็บตึงด้วยกระเทือนแผลที่ฝังยาคุมกำเนิดมา
"แขนยังไม่หายเจ็บระวังหน่อยสิ" รัณย์ว่าเสียงดุ คิ้วขมวดกันเป็นปมด้วยความเป็นห่วง
"ดุจริงๆ เลย แล้วคิ้วเนี่ยขมวดทำไมนักหนา หน้าปกติก็ดุอยู่แล้ว ยังจะขมวดให้ดูดุไปอีก" ภิณหันมาว่าปากยู่ เขย่งปลายเท้า เอื้อมมือใช้นิ้วชี้กับนิ้วโป้งแยกคิ้วที่ขมวดเป็นปมออกจากกัน รัณย์โอบหลังเธอไว้ด้วยกลัวว่าเธอจะล้มหงายหลัง
"ปากเล็กๆ นี่ก็เถียงเก่ง" รัณย์ยื่นมือมาดึงริมฝีปากบนของภิณยืดออกมา ก่อนจะปล่อยตัวเธอเมื่อนิคเดินมาถึง
"ตัวเล็ก ทำให้คนแก่หัวร้อนอีกหรือไงถึงโดนมันแกล้งเอา" นิคทักทาย วางมือบนศีรษะเล็กโยกคลอนเบาๆ
"สวัสดีค่ะพี่นิค" ภิณทักทายด้วยรอยยิ้มสดใส ยิ้มจนตาหยี
"เถียงเก่งไง แล้วพ่อกับแ
