เพราะเจ้าลูกชายตัวดีไม่ยอมรับปากว่าจะเข้าไปเรียนรู้งานที่บริษัทฯ ทำให้เจ้าสัวภวัตต้องเรียกบัวริน ที่กำลังจะไปมหาวิทยาลัยเข้ามาพบแต่เช้าอีกครั้ง
เจ้าสัวภวัตมองบัวรินด้วยความเอ็นดู เพราะอุปการะหญิงสาวมาตั้งแต่เล็ก
“สวัสดีตอนเช้าค่ะเจ้าสัว”
บัวรินยกมือไหว้ผู้มีพระคุณท่วมหัวอย่างเคารพนอบน้อม
“สวัสดี... กำลังจะไปมหา’ลัยเหรอ”
“ค่ะ พอดีบัวมีนัดทำรายงานกับเพื่อนในกลุ่มน่ะค่ะ”
“รีบมากไหมหนูบัว”
บัวรินคิดว่าเจ้าสัวภวัตต้องมีเรื่องสำคัญจะพูดจึงได้บอกออกไปว่าไม่รีบร้อน
“บัวไม่รีบหรอกค่ะ เจ้าสัวมีอะไรให้บัวรับใช้หรือเปล่าคะ”
เจ้าสัวมองบัวรินอยู่สักพักจึงตัดสินใจเอ่ยออกมา
“เมื่อคืนฉันลองคุยกับเจ้าไบร์ทเรื่องที่จะให้มันเข้าไปเรียนรู้งานที่บริษัทน่ะ แต่มันไม่ยอมรับปากว่าจะเข้าไป ฉันล่ะหนักใจจริงๆ”
บัวรินยืนก้มหน้ามองพื้นห้อง ตั้งใจฟังเจ้าสัว
ภวัตเงียบๆ
“วันพรุ่งนี้ที่บริษัทมีประชุมผู้ถือหุ้
