บัวรินเดินทางไปมหาวิทยาลัยเพื่อทำเรื่องขอดรอปเรียน เพิ่งกลับมาถึงห้องพัก แต่ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาก็พบภวินท์นอนเอกเขนกรออยู่บนเตียง พอเขาเห็นหล่อนก็ส่งยิ้มเซ็กซี่มาให้
“คุณไบร์ท...”
“ทำไมวันนี้กลับช้า ฉันจะไปรับก็ไม่ยอม”
บัวรินดึงประตูห้องให้ปิดลง วางกระเป๋าสะพายลงกับโต๊ะ แล้วเดินมาหยุดที่ข้างเตียงที่ภวินท์นอนรออยู่
“พอดีต้องทำรายงานน่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะเสร็จเมื่อไหร่ ก็เลยไม่อยากให้คุณไบร์ทเสียเวลา”
คนตัวโตเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง หรี่ตาแคบมองจับผิดบัวริน
“แน่ใจนะว่าไม่ได้ไปเดทกับหนุ่มคนไหน”
บัวรินส่ายหน้าดิกทันที
“บัวไม่เคยมีใคร และก็ไม่คิดจะมีใครนอกจากคุณไบร์ทหรอกค่ะ”
“เดี๋ยวนี้ปากหวานนะ”
ภวินท์รั้งร่างอรชรของบัวรินมากอด เขาแนบหน้าลงกับช่วงของหน้าท้องน้อยของบัวรินพอดี
คนตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อย คิดในใจว่าถ้าภวินท์รู้ว่าในท้องของหล่อนตอนนี้กำลังมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ เขาจะรู้สึกย
