ตอนที่ 29 คุณนายอัลบราเซส
ผมนั่งมองใบหน้าบูดบึ้งกับดวงตาถมึงทึงของเจ้านายอัลฟ่าซึ่งเมื่อคืนที่ผ่านมาผมปล่อยทิ้งให้เคว้งคว้างอยู่กลางทะเลกว้างเพียงลำพังแล้วเสียวสันหลังวูบๆ ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจแล้วตั้งหน้าตั้งตาป้อนข้าวให้คุณหนูเคลย์ตันกับคุณหนูนิ้กกี้ต่อเพื่อหลบหลีกสายตาคู่นั้น
“มี้” เสียงคุณหนูเคลย์ตันเรียกผมเสียงหวานพร้อมกับยิ้มโชว์เหงือก
“เจสันครับ ผมชื่อเจสัน” ผมจิ้มนิ้วลงไปบนปลายจมูกน้อยๆ ของคุณหนูตัวน้อย
“มี้ มัมมี้” คุณหนูเคลย์ตันเรียกผมไม่ยอมหยุด จนผมหนักใจเพราะสอนเท่าไหร่คุณหนูเคลย์ตันก็ไม่เรียกคำอื่นเลย
เช้านี้คุณอัลเดรไม่ยอมพูดกับผมแม้แต่คำเดียว หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จคุณอัลเดรก็เดินกระทืบเท้าปึงๆ หายเข้าไปในห้องทำงานพร้อมกับคุณโรแลน
“เจสัน” คุณอินดี้สะกิดแขนเรียกผมเมื่ออัลฟ่าทั้งสองคนเดินหายลับไปแล้ว
“ครับ คุณอินดี้”
“นายอัลฟ่านั่นใกล้บ้าหรือยัง” คุณอินดี้พยักหน้าพร้อมก
