ตอนที่ 24 อัลฟ่าจรจัด
[Part] Jason
“คุณเคลย์ตัน”
“อร้ายยยย” เสียงร้องดีใจพร้อมกับคุณหนูตัวน้อยคลานดุ๊กๆ ตรงรี่มาหาผมไวอย่างกับปรอท ผมนั่งลงแล้วอ้าแขนรับเอาเจ้านายอัลฟ่าตัวน้อยที่คลานเร็วเป็นพายุเข้ามาหาพร้อมกับก้มลงไปหอมแก้มยุ้ยนุ่มนิ่มนั้นทั้งรัก ทั้งคิดถึง
“ทำไมคุณเคลย์ตันถึงมาอยู่นี่ล่ะครับ” ผมหันกลับไปมองดูตรงบริเวณหน้าบ้านเพราะเมื่อครู่ตอนผมขับรถกลับเข้ามาในบ้านก็ไม่เห็นรถของคุณอัลเดรจอดอยู่
“ไปแล้ว เอาลูกมาทิ้งให้อินดี้เลี้ยงแล้วก็ไป” คุณอินดี้นั่งอมยิ้มอยู่ข้างๆ คุณหนูนิ้กกี้
“ไปแล้ว....ไปไหนเหรอครับ”
“ไปอิตาลีมั้ง เห็นบอกว่าจะตามคุณปู่ไปอิตาลี” คุณอินดี้นั่งยกมือขึ้นมาปิดปากแล้วทำท่าหัวเราะคิกคักๆ เหมือนมีอะไรน่าขำ ผมก้มลงมองหน้าคุณหนูเคลย์ตันแล้วนึกไปถึงคนเป็นพ่อแล้วก็ไม่เข้าใจว่าคุณอัลเดรมีเหตุอะไรจำเป็นให้ถึงกับต้องทอดทิ้งคุณหนูเคลย์ตันไว้แบบนี้
“อัลเดรจะไปอิตาลีทำไมคะ”
