ป๊อปพูดไม่ออกเพราะไม่คิดว่าคำว่าชอบของเขามันจะพูดง่ายขนาดนี้ทั้งที่เมื่อหลายวันก่อนนั้นเขายังปฏิเสธเธออยู่เลย มันไม่สมกับเป็นเขา
การที่เขาไม่เหลือใครมันอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ตัวเขาอ่อนแอและหวั่นไหวกับการที่มีเธออยู่เป็นเพื่อน มันอาจจะเป็นแค่ความรู้สึกเพียงชั่ววูบเท่านั้น
“พี่คีตะกลับไปคิดดูอีกที คิดให้มันเยอะ ๆ ก่อนจะบอกชอบใคร” เธอบอกเขาเสียงเรียบจนคนฟังยังเกิดความประหลาดใจ
“ทำไม”
“พี่ไม่ได้ชอบป๊อปจริง ๆ พี่แค่เหงาและไม่เหลือใคร พอป๊อปเข้ามาแล้วอยู่ข้างพี่ตลอดมันก็เลยหวั่นไหว”
เขาหัวเราะในลำคออีกแล้ว นั่นทำให้เธอรู้สึกไม่ชอบใจกับท่าทีแบบนี้ของเขานัก เหมือนเขากำลังเล่นสนุกกับความรู้สึกเธอ ทั้งที่เธอก็จริงจังขนาดนี้
“บางทีสามเดือนหลังจากนี้พี่อาจจะเปลี่ยนความคิด”
เธอไม่ได้ล้อเล่น กับเรื่องความรักเธอจริงจังเสมอและการบาดเจ็บจากผู้ชายคนนี้มันทำให้รู้ว่าต้องระวังตัวมากขึ้น จริงอยู่ว่
