5
1767 คำ
“ทำไมนายมาอยู่ที่นี่ล่ะหือ”
กวนเสี่ยวหมิงเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกขาขึ้นไขว่ห้างด้วยท่วงท่าดูดี มือเรียวสวยอย่างนักดนตรีของเขายื่นออกไปรับแก้วไวน์แดงที่อีกฝ่ายส่งมาให้
“เปลี่ยนบรรยากาศ” อเล็กซ์ตอบขณะทรุดลงนั่งตรงข้ามกับอีกฝ่าย
“แต่ฉันได้ยินว่านายจะขายบ้าน นายเพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ได้ไม่กี่เดือนเอง ทำไม บ้านหลังนั้นมีปัญหาอะไร”
กวนเสี่ยวหมิงถามด้วยความสงสัย เผื่อตึกที่หมอนี่อยู่จะมีเรื่องลึกลับอะไรน่าสนใจประมาณนี้ เขามีเพื่อนเป็นโปรดิวเซอร์รายการผี เผื่อจะส่งเรื่องให้หมอนั่นเอาไปขายกินได้
ทว่าคำตอบของเพื่อนสนิทกลับทำให้กวนเสี่ยวหมิงผิดหวัง
“ก็แค่มันไม่เป็นส่วนตัว ฉันเลยไม่อยากอยู่แล้ว” อเล็กซ์ตอบขณะยิ้มเอื่อยๆ ทว่าท่าทางนั้นก็เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่อยากตอบคำถาม
กวนเสี่ยวหมิงเห็นอย่างนั้นจึงไม่ถามเรื่องส่วนตัวอีกฝ่าย กลับเปลี่ยนเรื่องไปว่า “อ๊ะ ว่าแต่นายชอบสาวที่ฉันส่งไปให้หรือเปล่า หรือว่าจริงๆ นายหาเธอไม่เจอ”
พอได้ยินคำถามนั้น อเล็กซ์ก็ยื่นขาข้ามโต๊ะกลางหมายจะถีบอีกฝ่าย เสียดายที่ขาไม่ถึง ทว่าถึงอย่างนั้นกวนเสี่ยวหมิงก็รีบชักขาหลบทัน
“หาไม่เจอโว้ย” อเล็กซ์เลือกจะตอบความจริงแค่กึ่งเดียว ส่วนเรื่องที่เขากินสาวผิดคนนั้นไม่คิดจะปริปากพูดออกไปเด็ดขาด “แล้วนายก็เหมือนกัน คราวหน้าจะส่งมาก็ใช้วิธีปกติ เล่นเกมหาพระแสงอะไรแบบนี้ ฉันไม่สนุกด้วยนะโว้ย!”
“ไม่สนุกเหรอ ก็เห็นว่าบ่นเบื่อๆ อยากได้เรื่องตื่นเต้น ฉันก็อุตส่าห์
บากหน้าเสี่ยงชีวิตจัดส่งให้นาย” เกิดใครมารู้เข้าว่าเขาซื้อบริการทางเพศแบบนี้ ชื่อเสียงของเขามิเสียหายหรอกเรอะ นี่เขาอุตส่าห์ทำเพื่อมัน แต่ไอ้เพื่อนเวรกลับไม่เห็นบุญคุณ!
“งั้นฉันจะส่งไปให้แกมั่งดีไหม”
อเล็กซ์ถาม ขณะที่กวนเสี่ยวหมิงยิ้มร่าแล้วลุกขึ้นยืน เขาวางแก้วไวน์ลงกับโต๊ะกลางแล้วอ้อมไปหาอเล็กซ์ จากนั้นหนุ่มหน้าหวานก็ยิ้มกรุ้มกริ่มเจ้าชู้
ใช้ปลายนิ้วชี้เรียวสวยเชยปลายคางของนายแบบและนักแสดงหนุ่มเพื่อนซี้ที่สุดในวงการขึ้นด้วยท่าทีนุ่มนวล สมกับที่พวกเขามักจะถูกแฟนๆ จับเป็น ‘คู่จิ้น’ ที่มีคนคลั่งไคล้มากที่สุดในตอนนี้
“ถ้าเป็นสิ่งที่คุณมอบให้ ไม่ว่าจะเป็นอะไรผมก็พร้อมที่จะรับเอาไว้”
กวนเสี่ยวหมิงเอ่ยบทพูดของละครทีวีที่ทำให้เรตติ้งของเขากับอเล็กซ์
พุ่งกระฉูดถล่มทลายเมื่อสามปีก่อน และเป็นจุดเริ่มต้นของคู่จิ้นในจินตนาการสาวๆ ทั่วเอเชีย ละครเรื่องนั้นไม่ใช่ละครแนวชายรักชาย ทว่าเป็นแนวสืบสวนสอบสวน ตัวเขารับบทเป็นเจ้านาย ส่วนอเล็กซ์ในเวลานั้นรับบทเป็นนายตำรวจน้องใหม่ที่เข้าสังกัดมา ทั้งไฟแรงและห่ามห้าว แต่ไม่รู้ทำไมคนถึงคิดว่าเขาเป็นเคะ[1] ส่วนอเล็กซ์เป็นเมะ[2]ก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่พวกเขาออกจะแมนทั้งแท่ง เนื้อเรื่องอะไรไม่มีส่อไปทางนั้นสักนิดเดียว จินตนาการสาวๆ สายนี้ยากจะคาดเดาได้จริงๆ
ดวงตาของอเล็กซ์วาววับ เขาฉวยโอกาสนั้นถีบอีกฝ่ายกระเด็นไปทันที
“หุบปากแกเหอะ”
กวนเสี่ยวหมิงที่ถูกถีบกระเด็นเลยได้แต่หัวเราะ ไม่ถือสาอะไรกับโทสะเพื่อนสนิท ใช่ว่าเขาจะโดนถีบครั้งนี้เป็นครั้งแรกเสียหน่อย
ทว่ายังไม่ทันที่กวนเสี่ยวหมิงจะได้กลั่นแกล้งอีกฝ่ายต่อไปด้วยความสนุกสนาน อเล็กซ์ก็ขยับตัวแล้วหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วดูท่าว่านี่จะเป็นสายสำคัญ เพราะสีหน้าของหมอนี่ถึงกับเคร่งเครียดขึ้นมาทันควัน เขาวางแก้วไวน์แดงในมือลงกับโต๊ะตรงหน้า จากนั้นจึงพูดเพียงแค่ว่า
“ฉันเข้าใจแล้ว จะเข้าไปเดี๋ยวนี้”
................
มาร์คัสยืนอยู่ด้วยสีหน้าเครียดจัด ขณะที่ข้างกายของเขามีผู้หญิงคนหนึ่ง อเล็กซ์ปรายตามองหล่อนเพียงแว่บเดียวก่อนจะเห็นหล่อนเดินออกจากห้องไปเมื่อมาร์คัสพยักหน้าให้
“มีเรื่องอะไรทำไมพี่ถึงไม่พูดทางโทรศัพท์ล่ะ”
อเล็กซานเดอร์ ชาน หยาง เวสลีย์ เอ่ยกับลูกพี่ลูกน้องของตนเอง ในขณะเลือกจะทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาในมุมรับแขก
มาร์คัสไม่ได้เอ่ยอะไร สีหน้าและแววตาของเขาเครียดจัด แล้วโยนซองเอกสารลงบนโต๊ะกลางหน้าโซฟา มันไถลมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเขาพอดิบพอดี
อเล็กซ์ไม่ได้เอ่ยอะไร เขาทำแค่เลิกคิ้วขึ้นสูงด้วยท่วงท่าปกติธรรมดา ขายาวใต้กางเกงยีนส์ไขว่ห้างเข้าหากัน ท่วงท่าเก๋ไก๋งดงามสมกับเป็นนายแบบค่าตัวแพงเป็นอันดับต้นๆ ของเมืองจีน
“ดูซะ”
มาร์คัสชี้นิ้วออกคำสั่งอย่างชัดเจน อเล็กซ์เห็นว่าตนเองคงขัดอีกฝ่ายไม่ได้จึงหยิบมันขึ้นมา
ระหว่างที่เขากำลังอ่านเอกสาร ลูกพี่ลูกน้องขี้บ่นของเขาก็พูดขึ้นมาด้วยท่าทีกราดเกรี้ยวที่พยายามเก็บกดเอาไว้อย่างสุดความสามารถ
“ทำไมต้องทำท่าโมโหอย่างนี้ด้วย”
อเล็กซ์บ่นอย่างไม่เข้าใจ ทว่าก็ไม่อยากขัดอีกฝ่ายมากนัก อย่างไรมาร์คัส
ก็เป็นคนที่ปกป้องเขามาโดยตลอด แม่ของมาร์คัสเป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่ของเขา ด้วยความสามารถของอีกฝ่ายทำให้เขากับแม่มีชีวิตรอดจากเงื้อมมือยายแก่นั่นได้ แถมหลังจากที่แม่ของเขาไม่อยู่ก็คอยดูแลเขามาจนถึงทุกวันนี้
“ก็ใครใช้ให้นายเล่นหายหัวไปตั้งสองวัน รู้หรือเปล่าว่าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้วน่ะ!”
มาร์คัสแทบจะพ่นไฟออกมาด้วยความไม่พอใจ ไอ้หมอนี่ยังทำท่าเฉยชา
ได้ทั้งๆ ที่ทุกอย่างที่ได้ทำมานั้นแทบจะแหลกสลายไปหมดแล้ว
อเล็กซ์ซึ่งเพิ่งสังเกตเห็นความเคร่งเครียดอย่างผิดปกติเช่นนี้จึงเริ่มเอะใจเช่นเดียวกัน
ปกติมาร์คัสจะอยู่ที่สำนักงานใหญ่ของแอนเดอร์สันที่ฮ่องกง ทว่าหมอนี่
ลงทุนมาจิกคอเขาถึงเซี่ยงไฮ้ ลากให้เขาออกมาเจอกันที่เพนต์เฮาส์ แสดงว่าคงมีเรื่องใหญ่จริงๆ ที่ทำให้นายใหญ่คนปัจจุบันของแอนเดอร์สันสั่นสะเทือนได้อย่างนี้
“เรื่องใหญ่อะไรกัน หรือพี่แค่เล่นใหญ่ไปเท่านั้นเองน่ะมาร์ค”
อเล็กซ์ถามอย่างระแวง ดวงตาคมของเขาหรี่แคบลงอย่างจับผิด ถึงมาร์คัสจะไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน ทว่าคนเราย่อมมีครั้งแรกเสมอ แล้วเขาก็โดนโลแกนชอบเล่นใหญ่แบบนี้อยู่แล้ว
ใช่ว่ามาร์คัสกับโลแกนไม่เคยต้องเก็บกวาดเรื่องต่างๆ นานาให้กับเขาเสียเมื่อไร ทำไมถึงชอบเล่นใหญ่กันเบอร์นี้นะ!
“ไอ้น้องเวร!” นายใหญ่ของแอนเดอร์สันสบถออกมาอย่างทนไม่ไหว
นี่ถ้าตบหัวมันได้เขาคงทำไปแล้ว “แกไปซื้อผู้หญิงกินตอนไปสิงคโปร์แล้วมีรูปถูกปล่อยออกมา ตอนนี้คนวิจารณ์กันยับทั่วอินเทอร์เน็ตมาสองวันแล้วนะโว้ย นี่ยังไม่เดือดร้อนพอเหรอวะ!”
“หา!”
อเล็กซ์ถึงกับร้องอุทานแล้วรีบเปิดซองเอกสารที่ได้มาทันที จึงได้เห็นว่าข้างในนั้นคือรูปถ่ายที่เขากำลังจูบกับผู้หญิงคนนั้นอย่างดูดดื่มและเห็นหน้าทั้งเขาและอีกฝ่ายอย่างชัดเจน
“ไหนโลแกนบอกว่าเขาจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว”
“เขาหาตัวผู้หญิงคนนั้นไม่เจอ ได้แต่ส่งเรื่องกลับมาให้ฉัน เราได้ชื่อที่อยู่ผู้หญิงคนนี้แล้ว เธอเป็นแฟนคลับตัวแม่ของนายที่เมืองไทย”
“ยายนี่โรคจิตเหรอถึงได้เอารูปพวกนี้ไปเผยแพร่ คงจะดีใจที่ได้มีอะไรกับฉันทั้งคืน”
อเล็กซ์เหยียดหยามขณะโยนรูปพวกนั้นลงบนโต๊ะ
“อย่าสันดานเสีย” มาร์คัสตำหนิ “ฉันสืบมาแล้วนี่ไม่ใช่ฝีมือของผู้หญิงคนนี้ มีคนปล่อยรูปนี้ลงในเว่ยป๋อกับบอร์ดอีกหลายแห่ง และไอพีที่ตามได้ก็เป็น
ไอพีที่จีน ตัดความสงสัยผู้หญิงคนนั้นออกได้เลย”
“...”
“และเรื่องมันเกิดขึ้นหลังจากที่มีแขกไม่ได้รับเชิญไปหานายนั่นแหละ”
ประโยคต่อมาของมาร์คัสทำให้อเล็กซ์นิ่งงัน ทว่าดวงหน้าหล่อเหลาของนักแสดงหนุ่มถึงกับขึ้งเครียดขึ้นมาทันที
“แสดงว่านี่เป็นฝีมือของ ดีแลน หยาง?”
อเล็กซ์เอ่ยขึ้น แม้จะยังไม่แน่ใจทว่าก็ค่อนข้างมั่นใจมากกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์
“ฉันไม่รู้หรอก ถ้านายคิดว่าเป็นเขา ก็คงต้องเชื่อนาย” มาร์คัสบอก
“ฉันคิดว่าเป็นหมอนี่แหละ เขามาพูดกับฉันเรื่องตระกูลหยางทั้งๆ ที่...”
“งั้นก็คงใช่” มาร์คัสเอ่ยขัดขึ้นทันควัน คราวนี้เขาเดินไปยังโต๊ะทำงาน หยิบเอาหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ฉบับหนึ่งส่งให้กับลูกพี่ลูกน้องของตนเอง สีหน้าของเขาคราวนี้เครียดยิ่งกว่าเดิมขณะที่เอ่ยต่อไปว่า “เพราะเรื่องของนายตอนนี้ถูกเปิดโปงออกมาแล้ว”
“เรื่องอะไรกัน”
อเล็กซ์รับหนังสือพิมพ์ที่อีกฝ่ายส่งมาพลางบ่น เห็นเพียงแค่พาดหัวข่าวเท่านั้นเขาก็ปาหนังสือพิมพ์ในมือทิ้งไปทันทีราวกับมันเป็นของร้อน
“นรกเถอะ!”
ซูเปอร์สตาร์ระดับเอเชียถึงกับสบถลั่น ในหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นพาดหัวข่าวถึงชาติกำเนิดของเขา และบทสัมภาษณ์ของยายแก่นั่นที่ออกมายอมรับว่าเขาคือคนของตระกูลหยาง!
“ยินดีด้วยนะคุณชายสาม ในที่สุดก็ได้กลับตระกูลสักที”
มาร์คัสพูดหยอกเย้า ทว่าสีหน้าของเขาไม่ได้แสดงออกว่ายินดีเลยสักนิด
“อย่าล้อเล่นน่า ฉันไม่ขำ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
อเล็กซ์ถามอย่างไม่เข้าใจ เขาแค่เก็บตัวสองสามวัน มันมีเรื่องบ้าบอพวกนี้เกิดขึ้นติดๆ กันได้ยังไง!
“มีเรื่องที่น่าตกใจมากกว่านี้อีก”
“อะไร”
............................
[1] เคะ หรือ อุเคะ (Uke) เป็นศัพท์ในภาษาญี่ปุ่น หมายถึง ฝ่ายรับ
[2] เมะ หรือ เซเมะ (Seme) เป็นคำศัพท์ในภาษาญี่ปุ่น หมายถึง ฝ่ายรุก
- ผู้เขียน
