“ธาร น้ำครับ”
อเล็กซ์พูดพร้อมกับส่งน้ำส้มเย็นฉ่ำให้เธอเพราะช่วงนี้เธองดน้ำอัดลม ธาราเลิกอ่านข้อความทั้งหมดในที่สุด หญิงสาวเงยหน้ามองเขา ใบหน้าขาวจัดของเขานั้นแดงก่ำน้อยๆ เพราะแดด แต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยความสุข วินาทีนั้นเธอรู้สึกอึดอัดในอก ความรู้สึกคล้ายกับจะระเบิดออกมาเสียให้ได้
ท่ามกลางผู้คนมากมาย ตอนนี้ในสายตาและหัวใจกลับมีเพียงอเล็กซ์
เพียงคนเดียวเท่านั้น
“ทำไมมองผมแบบนี้ รู้ไหมมันจะทำให้ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้นะ”
อเล็กซ์เอ่ยเสียงแผ่วเบาสั่นพร่า ดวงตาของเขาหม่นมัวขึ้นมาฉับพลันในยามที่ใช้ปลายนิ้วแตะแก้มของเธออย่างแผ่วเบา ธารายิ้ม ตอนนี้เขาทำสำเร็จแล้ว ภารกิจร้อยวันควรจะจบลงได้แล้วละ
“ธารรักคุณ...”
“...”
“รักคุณมากๆ รักจนไม่รู้จะพูดยังไงดี”
เธอเอ่ยออกมาราวกับละเมอ อเล็กซ์ดึงเธอมากอดแน่นแล้วซบหน้าลงกับบ่าของเธอ โดยไม่สนใจสายตาของคนรอบตัวสักนิดเดียว
“ผมก็รักธารนะ...ธารคือคนคนเดียวที
