...ก็แค่แฟนคลับโง่ๆ
...ฉันไม่ได้รักหล่อน เดี๋ยวก็ทิ้งหล่อนไป
...ก็แค่หลอกใช้เท่านั้น
คำพูดเหล่านั้นดังซ้ำไปซ้ำมาในหัวของเธอ ธาราหน้าซีดเผือดขณะที่รู้สึกอึดอัดในอก กระทั่งรู้ตัวว่าเธอเผลอกลั้นหายใจมาตลอดนับตั้งแต่รีบวิ่งหนีออกมาจากหน้าห้องทำงานอเล็กซ์เมื่อเขาทำท่าจะวางสาย
อันที่จริงธาราก็ไม่รู้หรอกว่าพาตัวเองกลับมายังห้องนอนได้อย่างไร หญิงสาวนั่งนิ่งอยู่บนเตียงครู่ใหญ่ ร่างกายของเธอตอนนี้เหมือนชาไปทั้งตัว
ไร้ความรู้สึกใดๆ สมองไม่สามารถคิดอะไรออกได้เลยนอกจากสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นี้
พอเธอเริ่มสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ช้าๆ กลับรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่เสียดแทงในอก มันเจ็บปวด ทรมาน และคล้ายกับว่าบางสิ่งในตัวเธอได้แตกสลายลง
มันมากกว่าหัวใจของเธอที่แตกสลาย...แต่เป็นความเชื่อใจ...
กวนเสี่ยวหมิงบอกว่าเขาเป็นคนร้ายกาจ เป็นจอมวายร้ายนิสัยไม่ดี ธาราไม่อยากจะเชื่อที่กวนเสี่ยวหมิงพูด ทว่าถึงปากจะปฏ
