21 หวั่นไหว

1221 คำ

สามเดือนผ่านไป ต้นหอม Talk ฉันนั่งมองดูแหวนที่ตัวเองสวมอยู่ในนิ้ว หลังจากกลับมาจากทำงานแล้วฉันถึงจะหยิบแหวนวงนี้ขึ้นมาใส่ เพราะตอนที่ฉันไปทำงานฉันจะไม่ใส่แหวนวงนี้ไปเด็ดขาด ฉันกลัวว่าคนจะสงสัยกลัวว่าจะมีคนสังเกตเห็น แต่เขาก็ยังสวมแหวนอยู่ตลอดเวลา ไม่กลัวคนในบริษัทสังเกตแล้วสงสัยเลยหรือไง ครืด ครืด ครืด "ค่ะ" ( ทำอะไรอยู่รับสายเร็วจัง ) "กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่พอดีค่ะ คุณโทรมาพอดีก็เลยรับสายเร็ว" ( คิดถึงจัง เธอคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า ) "ไม่ค่ะ" ( โห่ ทำไมใจร้ายจัง ) "...." ฉันนั่งยิ้มฟังเสียงของเขาที่กำลังงอแงราวกับเด็ก ใครบอกว่าไม่คิดถึงกันล่ะ ฉันก็คิดถึงเขาเหมือนกันนั่นแหละ แต่ฉันไม่อยากพูดเดี๋ยวเขาจะได้ใจ เห็นเขาบอกว่าต้องกลับบ้านเพราะป้าโทรให้กลับบ้านด่วนไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรถึงได้โทรตามแบบนั้น แต่ก็คงจะเป็นเรื่องในครอบครัวของเขานั่นแหละฉันเป็นแค่คนนอกจะไปสอดรู้สอดเห็นอะไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม