เช้าวันต่อมา
"อืม...." เสียงครางอึมอำผ่านลำคอทำให้ชายหนุ่มที่กำลังเตรียมอาหารเช้าให้กับหญิงสาวต้องรีบหันกลับมาดู
"ตื่นแล้วหรอ" มิกซ์เอ่ยถามแฟนสาวของเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"คุณ...ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไงคะ"
"เมื่อคืนเธอเป็นลม"
"อ่อ...พอจะจำได้แล้ว" ตอนนั้นเธอรู้สึกเวียนหัวรู้สึกร้อนหน้าร้อนตารู้สึกว่าร่างกายมันแปลกๆ ไปแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าเธอคงทำงานหนักไปก็เลยกลายเป็นแบบนี้
"เป็นยังไงบ้างยังเวียนหัวอยู่อีกหรือเปล่า"
"นิดหน่อยค่ะ แล้วกลับบ้านได้หรือยังคะ" เพราะรู้สึกเหมือนว่าร่างกายได้พักผ่อนเต็มอิ่มอาการเวียนหัวก็เลยยังคงหลงเหลืออยู่เล็กน้อยเท่านั้น
"ยังกลับไม่ได้ต้องรอให้คุณหมอมาดูอาการก่อน"
"แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วนี่คะ"
"ต้นหอม..." มิกซ์คว้ามือของแฟนสาวมากุมเอาไว้ การกระทำของเขามันช่างอ่อนโยนอีกทั้งแววตาที่จ้องมองเธอมันก็ช่างน่าเอ็นดูเสียจริง "รู้ไหมว่าเธอไม่ได้ตัวคนเดีย
