คีระณัฐนิ่งไป ชั่วครู่ก่อนจะพึมพำเบาๆ กับตัวเอง
“…อลินา… พี่จะต้องรู้ให้ได้ว่าใครไปส่งเธอถึงบ้าน”
สายตาเขาเย็นลง แต่ในอกกลับเต้นแรงผิดปกติ
ลลินหันไปมองเขา น้ำเสียงและสีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธปนหึง ทำให้บรรยากาศในคอนโดตึงเครียดขึ้นทันที
เช้าวันถัดมา
อลินารีบเข้ามาที่โรงพยาบาลด้วยชุดกาวน์สีขาวเรียบร้อย มือถือแฟ้มเอกสารและอุปกรณ์ตรวจเบื้องต้นไว้แน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แม้หัวใจจะเต้นแรงเพราะความรับผิดชอบครั้งใหญ่
บุรุษพยาบาลเข้ามาเข็นเตียงสำหรับเคสผ่าตัดของสานฝันไปยังห้องผ่าตัด
คุณแม่มาริกาและคีตะยืนอยู่ข้างเตียง คอยจับตาดูเด็กหญิงตัวน้อยด้วยความกังวล สานฝันมองอลินาด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ราวกับให้กำลังใจ อลินาพยักหน้าเบาๆ ให้เด็กหญิง ก่อนหันไปมองคีตะเพียงเสี้ยววินาที สายตาของเขาเรียบเฉย แต่เต็มไปด้วยความห่วงใยอย่างเงียบงัน
“พร้อมนะคะ น้องสานฝัน เราจะดูแลให้ดีที่สุด”
เธอพูดเบา
