ต่างคนก็ต่างสะบักสะบอมไปตามๆ กัน ชายหนุ่มและหญิงสาวที่ถูกรุมก็ไม่ต่างกันนัก ได้รอยฟกช้ำดำเขียวไปตามๆ กัน
“หยุดเดี๋ยวนี้ บอกให้หยุดยังไงเล่า” เสียงตวาดเข้มของจ่าสมหมายไม่ได้ทำให้การวิวาทหยุดลงเลยแม้แต่น้อย
“ปี๊ดดดดดดดดด!!!” จ่าสมหมายเป่านกหวีดเสียงดังจนทุกคนชะงัก
“คุมตัวคนอาละวาดไปโรงพักเดี๋ยวนี้” จ่าวัยดึกบอกลูกน้องที่กรูกันเข้ามาจับตัวพวกของทินกรเอาไว้ รวมถึงปาหนันกับกันต์ด้วย กันต์มองสบตากับจ่าสมหมายแวบหนึ่ง แต่ไม่มีใครพูดอะไรกัน จ่าสมหมายจึงปิดปากเงียบ ในเมื่อกันต์มาสืบราชการลับๆ ต้องไม่ให้ใครรู้ว่าเขาเป็นตำรวจ
“เธอเป็นอะไรหรือเปล่า” กันต์เอ่ยถามหญิงสาวอย่างนึกห่วงใย
“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ คุณล่ะคะ เป็นอะไรมากหรือเปล่า ฉันขอบคุณมากนะคะ” ปาหนันบอกอย่างซึ้งใจ เขามาช่วยเธอเอาไว้ถึงสองครั้ง แม้ครั้งแรกจะนึกตำหนิเขาอยู่บ้างที่ปล่อยให้ชัยวุฒิหนีไปได้ก็ตามที
“ผมโอเค” กันต์ยิ้มให้สาวน้อยที่เข
