เพลิงแค้นเสน่ห์ลวง

ค้างคืน...2

“ก็เพราะผมรอเจอคุณอยู่นี่ไง” ความหวานมากมายถูกส่งให้กับหญิงสาว

“เลี่ยนมากเลยค่ะ ยิ่งแบบนี้ก็ยิ่งไม่อยากเชื่อว่าจะโสดจริง” มัทนายังคงยิ้มให้กับชายหนุ่ม

“อย่าจับผิดผมเลยนะครับคนดี ทานข้าวผัดเกลือที่คุณชอบดีกว่า” ชายหนุ่มตั้งใจตักลงตรงที่เขาซ่อนของบางอย่างไว้ ก่อนที่เขาจะวางลงที่จานของเธอ เมื่อข้าวผัดถูกวางลง แหวนเพชรเม็ดงามก็กลิ้งออกมาจากปลายช้อนของเขา มัทนามองด้วยความสงสัยว่าแหวนนี่มาจากไหน และมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร เธอไม่ได้เอะใจเลยสักนิดว่านี่คือแผนการเรียกคะแนนของชายหนุ่ม

“แหวนใครเหรอคะ” ความใสซื่อของเธอมันทำให้เขาต้องยิ้มเยาะ

“ก็ของเจ้าหญิงแสนสวยไงครับ” เขากล่าวก่อนที่จะเช็ดแหวนเล็กน้อย แล้วจับมือซ้ายของหญิงสาวมาสวมแหวนไว้ที่นิ้วนางข้างซ้าย

มัทนาน้ำตาปริ่มด้วยความดีใจ เธอรู้สึกว่าเธอกำลังอยู่ในความฝันที่มีเจ้าชายรูปงาม มาสวมแหวนให้อย่างที่เธอเคยฝันไว้ตอนเด็ก และผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ก็สง่างามราวกับพระเอกในเทพนิยายก็ไม่ปาน

“คุณทำอะไรของคุณคะ” แม้ว่าจะรู้สึกดีใจ แต่หญิงสาวก็ยังไม่แน่ใจว่าเขาจะรู้สึกแบบเดียวกับเธอไหม

“ก็จองคุณไว้ไง ใครๆ เขาก็จะได้รู้ว่าคุณมีเจ้าของแล้ว” หัวใจของมัทนาพองโตเป็นครั้งที่ร้อยเห็นจะได้ ผู้ชายคนนี้ทำให้เธอตกหลุมรักซ้ำๆ อย่างไม่สิ้นสุด

“ไม่ต้องจองหรอกค่ะ เพราะถ้าฉันรักใครแล้ว ฉันก็จะรักเขาเพียงคนเดียวตลอดไป” มัทนากล่าวเสียงหวาน ประกายตาของยังเต็มไปด้วยความสุข แวบหนึ่งของความคิดชายหนุ่ม ความรู้สึกผิดกำลังบอกเขาให้ล้มเลิกในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ แต่เขากลับยังเลือกที่จะทำเช่นเดิม ไม่มีอะไรมาหยุดความแค้นของเขาได้ สิ่งเดียวที่จะทำให้ความแค้นเขาเบาบางลง นั่นก็คือการที่นายชัชวาลย์ต้องเจ็บปวดอย่างที่เขาเจ็บปวดตลอดเวลาที่ผ่านมา

“ผมรักคุณนะมัทนา” คำหวานที่เป็นเหมือนน้ำผึ้งมันกำลังทำให้หญิงสาวหลงไปกับคารมของเขา

“ฉันก็รักคุณค่ะ”

“เพราะฉะนั้นตอนนี้คุณเป็นของผมเพียงคนเดียว และผมก็จะเป็นของคุณคนเดียวเช่นกัน” ชวกรยังไม่หยุดหว่านเสน่ห์ให้กับหญิงสาว

“ขอให้เป็นอย่างที่พูดตลอดไปนะคะ”

“แน่นอนที่สุดครับคนดี กินข้าวกันเถอะตอนนี้อาหารเย็นหมดแล้ว” ชวกรตัดบทเพราะเขากำลังเริ่มเหนื่อยที่ต้องป้อนคำหวานกับเธอ

เมื่อทั้งสองคนรับประทานอาหารเรียบร้อย ทั้งคู่ก็เดินเล่นไปตามริมหาดเรื่อยๆ บรรยากาศตอนนี้ช่างโรแมนติกเหลือเกิน ชวกรจึงฉวยโอกาสรั้งร่างบางเข้ามาจุมพิตที่แก้มนวลสวย ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้ทัดทานอะไร เธอปล่อยให้เขาทำตามที่เขาต้องการ

เมื่อทั้งสองเดินเล่นจนดึก ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวเดินกลับห้องพัก ในใจของเขาก็หมายมั่นเป็นอย่างมากว่าทุกอย่างที่เขาลงทุนมาทั้งหมดจะต้องจบในวันนี้ แล้วเขาจะเป็นคนบอกนายชัชวาลย์ถึงความจริงทั้งหมดเอง แค่นึกถึงความเจ็บปวดที่นายชัชวาลย์จะได้รับ เขาก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว