Episode 17 ชดเชย
ร่างหนางัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดยามเช้าที่สาดส่องเข้ามากระทบกับเปลือกตาที่กำลังปิดสนิท ความรู้สึกเมื่อคืนที่ยังคงสัมผัสได้ทำให้เขาลืมตาขึ้น และพยายามมองหาคนตัวเล็กที่นอนกอดตลอดทั้งคืน
“มะลิ” เขาพึมพำมองร่างบางที่นั่งเปลือยเปล่าพิงหัวเตียงอยู่ข้างกายด้วยอาการปวดหัวที่เข้าเล่นงานทันที
“เมื่อคืนเสี่ยเมามาก”
“ฉันเป็นคนทำแบบนี้กับเธอเหรอ” เขาเอ่ยถามเมื่อเห็นข้อมือเรียวถูกพันธนาการเอาไว้ด้วยเข็มขัดหนัง ข้อมือเรียวทั้งสองข้างแดงช้ำอย่างเห็นได้ชัด ในขณะที่ยกมือขึ้นกุมศีรษะไปด้วย
“ค่ะ”
“เฮ้อ” ราชสิงห์ถอนหายใจให้กับการกระทำของตัวเอง ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นไปแก้มัดให้คนตัวเล็ก เธอบิดข้อมือไปมาเล็กน้อยทันทีที่ได้รับอิสระคืนมา
“เดี๋ยวหนูไปเอาน้ำมาให้จะได้สดชื่น” มะลิตอบเสียงใสราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เจ็บมากไหม”
“…” เรียวขาเล็กที่กำลังจะก้าวลงจากเตียงหยุดชะงักเมื่อได้ยินประโยค
