“ผูกเหล็กนั่นมันโยธาโว้ย แล้วที่เขาจบไปทำน่ะไม่ใช่ง่ายผูกเหล็กแต่ก็เหนื่อยมากอยู่ดี เขตก่อสร้างร้อนฝุ่นเยอะ” ไอ้ปัณณ์ตะโกนจากหัวแถวมา ส่วนฉันนั่งติดไอ้ปั้นส่งลวดให้มันทำเพราะว่าอู้อยู่
ใครจัดให้ฉันมาทำงานหนัก ๆ อย่างนี้วะเนี่ย เหนื่อยฉิบหาย
“กูสาบานจะไม่เอาวิศวะโยธาทำผัวเด็ดขาด เหนื่อยฉิบหาย”
“แล้วสนใจวิศวะเอไอไหม...ไม่เหนื่อยนะ...นั่งกิน นอนกินสบาย”
ไอ้เหี้ยปั้นอีกแล้ว...มันหยอดเป็นขนมครกเลย
“พอดีตัวเหี้ยแถวนี้บอกจะไม่เอาเพื่อนทำเมีย กูก็คงต้องไปสาขาอื่นแหละวะ” ฉันปากดีสวนกลับ แล้วหันกลับไปยิ้มให้กับตัวเองด้านข้าง ราวกับมีกล้องอีกตัวซ่อนอยู่
แม่งเอ้ยจะบ้าแล้วนะ...เอาดี ๆ กูคิดจริงนะ
“หึ!”
มันหัวเราะในคอหนึ่งคำ นั่นแหละทำฉันอ่านไม่ออกแต่แล้วไอ้สองแฝดดูเหมือนจะมองเพื่อนมันแปลก ๆ อย่าว่าแต่มันเลยฉันก็ด้วยนั่นแหละ
มันกินอะไรผิดมาหรือเปล่า
สุดท้ายฉันไม่ไหวจริงไปนั่งพักรอกินข้
