“มึงจะซื้อทำไม...กูให้คณะบริหารซื้อแล้ว เรื่องนี้กูไม่ยอม อาจารย์คณะบอกให้กูหยวน ๆ กูบอกว่าคณะบริหารมาหาเรื่องมึงก่อน แล้วกูก็เอาคลิปในการ์ดที่มึงให้เอาออกมาเก็บไว้ก่อนให้ดู แล้วอาจารย์ก็สั่งลงโทษทางโน้นแล้ว ส่วนเพื่อนน้องมันก็สารภาพเพราะกลัวความผิดต้องชดใช้ร่วม เลยบอกว่าเม็ดเยอะแฟนไอ้ปั้นมันตั้งใจจะทำให้มึงล้มจริง”
ไอ้ปัณณ์พูดด้วยความโมโห แต่ไอ้ปั้นแทรกขึ้น
“ไม่ใช่แฟนกู!”
“ถ้าเป็นผู้ชายกูจะต่อยสักทีไอ้สัดสองครั้งละนะ อย่าให้มีครั้งที่สาม” ไอ้ปุณณ์ว่าบ้าง มันก็เซ็งด้วย เพราะเม็ดเยอะนี่มีเรื่องกับฉันตลอด
“เออ...ใจเย็น” ฉันเอื้อมมือไปตบเข่ามันเบา ๆ แต่เมื่อมองไปที่ไอ้ปั้นหน้ามันตอนนี้พร้อมฆ่าคนได้เลยอ่ะ
“มึงดูไอ้รินไว้ เดี๋ยวกูมา”
“มึงจะไปไหน” ไอ้ปุณณ์ถาม
“ไปเอาเต็นท์มากางใหม่ มึงดูสภาพเพื่อนมึงนอนเบียดกันไม่ได้แล้ว”
มันพูดจบแล้วก็เดินออกไป ท่าทางรีบร้อนเหมือนจะไปกระทืบคนฉันมอง
