ฉันตื่นมาพร้อมกับความปวดร้าวไปทั้งตัว เมื่อหันหน้าไปอีกฝั่งกลับไม่เห็นคนที่เอาฉันแทบเป็นแทบตายเมื่อคืน ภายในใจรู้สึกโหวงเหวงขึ้นมาดื้อ ๆ น้ำตารื้นขึ้นที่ขอบตาจนรู้สึกว่าอ่อนไหวเหลือเกิน
ฉันกำลังหวังว่าตื่นมาจะพบมันหลังเสร็จอย่างนี้เหรอ หวังเกินไปหรือเปล่า เพราะมันเคยพูดไม่เคยค้างคืนกับคู่นอน น้ำแตกก็แยกกันด้วยสถานะที่เราทั้งสองก็คงจะเหมือนกับผู้หญิงที่ผ่าน ๆ มาของมัน
แต่มันผิดที่ฉันนี่แหละต้องการมากกว่านั้น ฉันรู้ว่าปั้นไม่ชอบผูกมัด เพราะมันเคยเหมือนจริงจังกับเม็ดทรายแค่คนเดียว กับคนอื่นก็รัก ๆ เลิก ๆ ตามนิสัยรักสนุกของมัน
ตอนนี้สถานะของฉันในใจมันก็เปลี่ยนจากเพื่อนสนิทเป็นเพื่อนนอนแล้วสินะ มันถึงได้ไม่รอให้ฉันตื่นก็ไปเลย ห่างเหินยิ่งกว่าตอนก่อนจะเอากันเสียอีก
เจ็บวะ!
ฉันพาร่างที่บอบช้ำเดินเข้าห้องน้ำไปแช่น้ำอุ่นเพื่อให้กล้ามเนื้อคลายตัว แต่ภาพเมื่อคืนยังฉายชัดอยู่เลย ฉันไม่ได้ฝัน
