EPISODE 24
ร้อนรน
วาเลนเงียบไปอยู่ครู่หนึ่งพยายามตีความหมายจากประโยคคำพูดของหญิงสาว
“แล้วเธอรู้ได้ไงว่าหลังจากฉันผ่าตัดให้พ่อเธอแล้วฉันจะยอมปล่อยเธอไป ฉันบอกว่าฉันจะปล่อยเธอไปก็ต่อเมื่อฉันเบื่อไม่ใช่เหรอ?”
“อีกไม่นานคุณหมอก็เบื่อพราวแล้วค่ะ บางทีอาจจะไม่ต้องรอถึงวันผ่าตัดก็ได้” พริบพราวคลี่ยิ้มมุมปากระหว่างที่สายตาเหลือบมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของวาเลนที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน ที่กำลังแจ้งเตือนสายเรียกเข้า
เขาละความสนใจจากเธอภายในเสี้ยววินาทีเดินไปรับสายโทรศัพท์ เธอเองก็เลยทำได้เพียงแค่ยืนรออยู่เงียบๆ ไม่ให้เป็นการรบกวนเขา
“ว่าไง”
(คุณอยู่โรงพยาบาลรึเปล่าวันนี้แวะมาฉีดยาคุมน่ะ ถ้าอยู่จะแวะไปหา)
“อยู่”
ประโยคสนทนาที่ได้ยินเพียงไม่กี่คำก็พอจะทำให้พริบพราวรู้ตัวว่าตอนนี้ควรเอาตัวเองไปไว้ที่ไหน
“งั้นพราวขอตัวก่อนนะคะ คุณหมอคงกำลังจะมีแขกมาหา”
“รู้ได้ยังไง”
“ไม่ใช่เห
