EPISODE 19
คนรู้จัก
ระหว่างที่กำลังรออาหารมาเสิร์ฟอยู่นั้น ก็มีผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งเดินมาทักทายวาเลนด้วยท่าทางสนิทสนมทำเอาพริบพราวถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง เพราะทั้งสองคนไม่เพียงทักทายกันด้วยคำพูดเท่านั้น แต่ยังแนบชิดไปถึงริมฝีปากที่ประกบกันต่อหน้าเธอ ทำราวกับว่าเธอไม่มีตัวตนอยู่ตรงนี้เสียด้วยซ้ำ
“วาเลน?”
“เจน?”
“บังเอิญจังเลยนะคะ พึ่งจะโทรมาหาเจนเมื่อตอนกลางวัน ไม่คิดว่าตกเย็นก็จะได้เจอกันเลย” เจนเอ่ยทักด้วยความแปลกใจ ขณะที่เธอเองก็กำลังควงแขนผู้ชายอยู่ข้างกาย
“นั่นสิบังเอิญจัง”
“แต่จะเรียกว่าบังเอิญซะทีเดียวก็คงไม่ถูกหรอก เพราะนี่มันเป็นร้านโปรดของเราสองคนนี่คะ นายไปรอที่โต๊ะก่อนเลย” เจนบอกกับวาเลนในประโยคแรก ก่อนจะหันมาบอกคนควงของเธอในประโยคหลัง
วาเลนขยับเก้าอี้ออกอย่างรู้งานก่อนที่เจนจะทิ้งตัวนั่งลงบนหน้าตักแกร่งของเขา มือเรียวโอบลำคอหนาเอาไว้ตามด้วยแนบชิดริมฝีปากอวบอิ่มลงไปบน
