EPISODE 30 เรื่องน่ายินดี ที่ไม่อยากได้ “เธอรู้ไหมว่าเมื่อกี้พูดอะไรออกมา” วาเลนยิงคำถามใส่คนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียงทันทีที่ประตูห้องปิดสนิทลง “รู้” พริบพราวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แม้สายตาจะเหม่อลอยแต่เธอก็ยังมีสติรับรู้สิ่งต่างๆ รอบตัวได้เป็นอย่างดี “รู้แต่ก็เลือกจะถามแบบนั้น เธอคงไม่คิดจะเอาเด็กออกจริงๆ หรอกใช่ไหม” “ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ ทำไมพราวถึงจะเอาเด็กออกไม่ได้” “นั่นมันลูกเธอนะ” วาเลนแค่นหัวเราะออกมาด้วยความเย้ยหยันที่คนตัวเล็กถามย้อนเขากลับมาแบบนั้น “ลูกเหรอ? พราวไม่คิดว่าพราวพร้อมจะเป็นแม่คนในตอนนี้นะคะ คุณเองก็คงไม่อยากให้เด็กคนนี้เกิดมายิ่งกว่าใคร พราวไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงทั้งที่พราวก็ป้องกันแล้ว แต่ทำไมโชคชะตาถึงใจร้ายกับพราวขนาดนี้ ทำไมถึง...” ความอัดอั้นในใจถูกระบายผ่านออกมาทางหยดน้ำตาที่ไหลรินลงมาอาบแก้ม มือเรียวยกขึ้นปิดหน้าพร้อมกับเสียงสะอื้นไห้ราวกับจะ