ขึ้นดอยกันนะ...2

568 คำ

“คุณยังไม่รู้สินะว่าฉันเทควันโดสายดำ ฉันไม่กลัวหรอก แค่ขึ้นดอย สายดำนี่ไม่ได้มาเล่นๆ นะ ต้องเหนื่อยแค่ไหนกว่าจะได้เถอะ” อัญญาคุยโม้กลบชายหนุ่มทันที เธอไม่กลัวหรอกว่าจะต้องลำบาก ต่อให้ลำบากกว่านี้ ถ้าคนที่ยืนข้างๆ เธอคือเขา หญิงแกร่งคนนี้ก็พร้อมที่จะเดินเคียงข้างเขาเถอะ “โม้เข้าไป เรื่องนั้นผมไม่กลัวหรอก ผมกลัวแต่ว่าคุณจะอยู่ได้มั้ย ถ้าไม่มีไฟฟ้า ต้องอาบน้ำที่ลำธาร แล้วก็ไม่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ต” อีธานเอ่ยออกมาเสียงนุ่ม เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะมีผู้หญิงคนไหนที่พร้อมจะบุกน้ำลุยไฟไปกับเขามั้ย งั้นก็ลองที่ยัยเบื๊อกนี่ก่อนเลย “เรื่องนั้นจิ๊บเลย ฉันเคยออกค่ายอาสาไปเป็นครูบนดอยเป็นอาทิตย์ฉันยังอยู่ได้เลย ว่าแต่คุณเถอะ จะพาไปกี่วัน” ได้ทีล่ะข่มใหญ่เลย อีธานได้แต่มองด้วยรอยยิ้ม เขาไม่ได้มองคนผิดไปจริงๆ เธอเป็นผู้หญิงที่ลุย และพร้อมที่จะไปในโลกของเขา โลกที่ไม่มีใครรู้จักเลยจริงๆ “ไปห้าวัน คุณจะล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม