“เอาปืนคุณออกไปสิ ลูกน้องผมวางหมดแล้ว”
เขาบอกโจเซฟอย่างกล้าๆกลัวๆ เพราะเขาเองก็รู้จักโจเซฟดี
“เฮียจัดการพวกที่อยู่ข้างนอกหมดแล้วครับ”
โจฮันรีบเดินเข้ามารายงานสถานการณ์ด้านนอก
“อืม”
เขาตอบรับน้องชายแล้วพยักหนาให้ตำรวจเอากุญแจมือมาใส่
“อยู่นิ่งๆอย่าขัดขืน”
เมธายังพยายามสะบัดดิ้นหนี แต่ตำรวจก็จับใส่กุญแจมือได้สำเร็จ
“ทำคนอื่นไว้เยอะ ไปแก่ตายในคุกเถอะ”
ผ้าแพรพูดอย่างสะใจ มองดูเมธาที่กำลังโดนรวบ
“ปากดีนะอีนี่ กูออกมาได้เมื่อไหร่ครอบครัวมึงไม่อยู่สุขแน่ ”
“คนอย่างแกคงไม่ได้ออกมาเห็นเดือนเห็นตะวันหรอก เพราะยังมีเจ้าทุกข์อีกหลายคนรอแจ้งความดำเนินคดีกับแกอยู่”
พร้อมพงษ์พูดขึ้น
“กูนึกว่ามึงตายสาปสูญไปแล้วซะอีก เป็นไงได้ใช้ชีวิตแบบสมถะตั้งหลายปี รู้สึกมีความสุขดีไหม”
เมธาถามพร้อมพงษ์อย่างกวนๆ ยิ้มเยาะเย้ยอย่างจงใจ
ผลั๊วะ!!
“มึงมันเลว หักหลังได้แม้กระทั่งคนที่ฉุดมึงมาจากเหว ”
พร้อมพ
