น้ำเหนือยอมเดินออกไปแต่โดยดี แต่พริ้มยังไม่จบพยายามมองหน้าปริ้นซ์ให้รู้ว่าเธอไม่พอใจ
“พริ้ม พี่น้ำเหนือชอบแกขนาดนี้ ฉันว่าแกเปลี่ยนเส้นทางเถอะ ชอบเขามาตั้งหลายปี สุดท้ายเป็นได้แค่น้องสาว”
เฟย์ออกความคิดเห็น ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้เราก็ต้องมูฟออนมั้ย
“อื้ม..ฉันก็กำลังคิด ฉันอาจจะลองเปิดใจให้ใครซักคน เผื่อลืมเขาได้บ้าง”
พริ้มพูดให้ปริ้นซ์ได้ยินด้วย จากหน้ากวนๆเมื่อครู่ แปรเปลี่ยนเป็นนิ่งขรึมขึ้นมาทันที
“หุ้ย!!จริงดิ ฉันเชียร์สุดเลยคนนี้ หล่อรวยเจ้าของรีสอร์ท”
เฟย์พูดขึ้นอย่างตื่นเต้น แต่พริ้มกลับเฉยเพราะไม่ได้คิดจะทำอย่างที่พูดเลย
“อ้าวปริ้นซ์รอพวกเราด้วย ลุกสิยัยพริ้ม”
เฟย์รีบร้องตามปริ้นซ์ แล้วรีบบอกให้พริ้มพลอยลุก เมื่ออยู่ๆปริ้นซ์ก็ลุกออกจากโต๊ะไปไม่มีปี่มีขลุ่ย
เที่ยงที่โรงอาหาร
“อ้าวพริ้มร้องไห้ทำไม”
เฟย์รีบถามพริ้มพลอยอย่างตกใจ นั่งกินข้าวได้แค่ไม่กี่คำน้ำตาพริ้มพลอยก็ไ
