“ทำไมเมาแล้วอ่อยจัง หืม”
เป็นครั้งแรกที่เขาถามเธอเสียงละมุน มันนุ่มนวลหูจนไม่อยากเชื่อ
“แล้วนายชอบป่าวละ”
“ก็ไม่เลวนะ ดีกว่าทะเลาะกันปากเปียกปากแฉะ
ไหนๆก็จะทำงานร่วมกันแล้ว”
เขาพูดกับเธอดีขึ้นก็จริง แต่ภายในใจเขามันไม่ได้มีความรู้สึกอื่นมาปะปนเลยเหรอ คิดแล้วมันก็จุกในใจอย่างบอกไม่ถูก
“แล้วตกลงเธอยังอยากเล่าเรื่องทางบ้านให้ฉันฟังรึเปล่า”
เขาถามพลางเล่นกับอกอวบของเธอเบาๆ ปากหยักได้รูปคลอเคลียร์ไปเรื่อยตามเนินเนื้อ
“วันนี้ฉันเมาหนะแล้วก็ง่วงมากด้วย ความจริงมันไม่ได้สำคัญกับนายอะไร นายไม่ต้องรู้ให้มันหนักสมองหรอก”
เธอพูดเหมือนจะน้อยใจ จนปกป้องดันตัวเองขึ้น
แล้วมองหน้าสวยอย่างพิจารณา
“เธอโกรธเหรอ”
เขาเลิกคิ้วสูงถาม
“ป่าว!เราไม่ได้เป็นอะไรกันอยู่แล้ว มีอะไรให้ต้องโกรธ”
พูดไปก็จุกไป หัวใจมันบีบรัดไปหมด
“นายเคยคิดจะมีแฟนรึเปล่า”
ไม่รู้อะไรดนใจให้เธอถามเขาไปแบบนั้น แต่ก็นั่นแหละใน
