“แพรขอบคุณหมอดินทร์มากนะคะที่มาส่ง หมอดินทร์กลับเลยก็ได้นะคะ เดี๋ยวจะไปทำงานสาย”
วันนี้หมอดินทร์ต้องไปทำงาน แต่ก็ยังอุตส่าห์มาส่งเธออีก ยิ่งให้ค่ารถแล้วไม่เอาเธอยิ่งเกรงใจเข้าไปใหญ่
“ผมไม่รีบหรอกครับ รับปากกับคุณน้าเอาไว้แล้ว ว่าจะอยู่รอจนคุณแพรขึ้นเครื่อง ส่วนรูปผมส่งเข้าในไลน์หมดแล้วนะครับ”
“แพรเห็นแล้วหละค่ะ หมอดินทร์ถ่ายรูปสวยมาก
เป็นตากล้องได้เลยนะคะ”
“ผมว่านางแบบสวยมากกว่าครับ”
คุยกันไปพักใหญ่ๆ ก็ถึงเวลาที่ผ้าแพรต้องขึ้นเครื่อง จนหมอดินทร์ทำตาละห้อย เพราะไม่อยากให้เธอกลับเลยซักนิด
“แพรไปแล้วนะคะหมอดินทร์ ยังไงแพรคงต้องฝากหมอดินทร์ดูแลพ่อกับแม่ด้วยนะคะ”
ผ้าแพรระบายยิ้มบางๆ ส่งให้กับเพื่อนบ้านที่ดีอย่างหมอดินทร์ ช่วงเวลาที่ผ่านมาหมอดินทร์ดูแลเธอดีมากๆ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ แต่เธอก็ประทับใจไม่น้อย
“ไม่ต้องฝากผมก็ดูแลท่านทั้งสองอยู่แล้วครับ คุณแพรอย่าเป็นกังวลไปเลย ส่
